ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ Π.Α.ΜΕ. ΓΙΑ ΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ

Τα εργοστάσια δεν τα κλείνουν οι εργάτες.

Σε συνθήκες εκτεταμένης ανεργίας και ανετοιμότητας του εργατικού κινήματος να απαντήσει επιθετικά στις αξιώσεις της μεγαλοεργοδοσίας το ερώτημα για το ποιος κλείνει ή ανοίγει τα εργοστάσια δεν είναι συνδικαλιστικό ζήτημα αλλά έχει βαρύνουσα σημασία για την στάση του εργατικού κινήματος απέναντι στον πόλεμο που δέχεται.

Με αφορμή στημένα άρθρα που ήρθαν στο φως της δημοσιότητας που αναφέρουν ότι δήθεν το ΠΑΜΕ και η έκφραση αλληλεγγύης των εργατών κλείνουν τα εργοστάσια, επιδιώκοντας να στρέψουν τους εργαζόμενους απέναντι στη δύναμη τους και να γενικευτεί η ηττοπάθεια και η υποταγή, το ΠΑΜΕ θέτει κάποιους προβληματισμούς και παίρνει ξεκάθαρη θέση.

Η προσπάθεια της κυβέρνησης, της εργοδοσίας και των αποσπασμάτων της στο εργατικό κίνημα να ρίξουν τις ευθύνες του κλεισίματος των εργοστασίων στους εργάτες, πρέπει να αποκρουστεί.

Οι αγώνες των εργατών δεν κλείνουν τα εργοστάσια και τις παραγωγικές μονάδες. Τα εργοστάσια τα κλείνουν οι καπιταλιστές όταν δε βγάζουν τα κέρδη που προσδοκούν, όταν πέφτουν έξω στον ανταγωνισμό με άλλες επιχειρήσεις, όταν τα μεταφέρουν σε διπλανές ή άλλες χώρες με εξευτελιστικά μεροκάματα. Μεροκάματα που προσπαθούν με διάφορους τρόπους να επιβάλουν πλέον και στη χώρα μας.

Οι 68.000 μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις που έκλεισαν στη χώρα μας τα τελευταία δύο χρόνια, δεν έκλεισαν λόγω των αγώνων και των διεκδικήσεων των εργατών. Οι επιχειρήσεις κλείνουν λόγω της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, της αναρχίας στην παραγωγή, των ανταγωνισμών για την αναζήτηση του μέγιστου κέρδους. Γι´ αυτό το λόγο παραγωγικές μονάδες και εργοστάσια, κλάδοι απαραίτητοι για την κάλυψη των κοινωνικών αναγκών και της ανάπτυξη της χώρας πάνω στον υπαρκτό και πλούσιο πλουτοπαραγωγικό ιστό της, όπως τα κλωστοϋφαντουργεία, τα ναυπηγεία φθίνουν και συρρικνώνονται.

Με βάση τις παραπάνω πλευρές, αρκετές επιχειρήσεις σε μια σειρά κλάδους και περιοχές που απασχολούσαν χιλιάδες εργαζόμενους, μεταφέρθηκαν σε άλλες χώρες, αναζητώντας μεγαλύτερα κέρδη.

Το θύμα από τις συνέπειες της μεταφοράς των εργοστασίων αλλά και των λουκέτων σε επιχειρήσεις είναι πάντα οι εργαζόμενοι και όχι οι εργοδότες. Οι εργάτες βρίσκονται στην ανεργία και την ανέχεια την ίδια στιγμή που οι μεγαλοεργοδότες συνεχίζουν να επιβιώνουν με άνεση, κρινόμενοι σε κάθε περίοδο ως σταθεροί επενδυτές και ο βασικός κρίκος της ανάπτυξης. Ανάπτυξη που είναι βαμμένη με το αίμα και την εξαθλίωση των εργατών.

Οι εργάτες να βάλουν τα ταξικά γυαλιά και να κοιτάξουν κατάματα την αλήθεια

Ο κατάλογος των εργοστασίων που έχει κλείσει στη χώρα μας, τα παιχνίδια με τις αλλαγές εδρών των επιχειρήσεων, το 1.5 εκατομμύριο άνεργοι δεν είναι αποτέλεσμα των διεκδικήσεων των εργατών.

Η ΜΕΒΓΑΛ σήμερα δεν κλείνει τις εγκαταστάσεις της από τους αγώνες των εργατών. Οι εργάτες της ΜΕΒΓΑΛ ως σήμερα είναι απλήρωτοι. Οι 36 μέρες απεργίας των εργατών στο κατάστημα της Αθήνας δε συγκίνησε τους κονδυλοφόρους των ΜΜΕ του κεφαλαίου οι οποίοι δεν έχουν γράψει ως σήμερα ούτε δύο αράδες για αυτήν.

Το κλείσιμο του εργοστασίου της Siemens στη Θεσσαλονίκη, η αποχώρηση της αλυσίδας σούπερ-μάρκετ Aldi, το κλείσιμο των εγκαταστάσεων της ΑΓΕΤ και της Σέλμαν στη Χαλκίδα, της delica στην Πάτρα, της Ρepsico και των εργοστασίων της 3Ε, οι μεταφορές έδρας της Coca-Cola και της ΦΑΓΕ είναι επιχειρηματικοί ελιγμοί που δε σχετίζονται με τους αγώνες και τις διεκδικήσεις των εργατών. Για τα κλεισίματα αυτά όμως δε γράφτηκαν πρωτοσέλιδα, δεν έγιναν θέμα στα δελτία για το ποιος φταίει που χιλιάδες εργάτες βρέθηκαν από τη μια στιγμή στην άλλη στο δρόμο.

Η λίστα των εργοστασίων που έκλεισαν τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας είναι ατέλειωτη. Τα εργοστάσια της Ενωμένης Κλωστοϋφαντουργίας (Λαναράς), τα εργοστάσια των λιπασμάτων, τα εργοστάσια της ζάχαρης, η ΝΤΑΪΑΜΟΝ ΕΛΛΑΣ, η ΤΡΙΟΥΜΦ, η Σισερ Παλκο, η "ΦΛΩΡΑ", ο Κατσέλης στη Θεσσαλονίκη, η "Ιντεάλ Στάνταρ", η επιχείρηση FOCO, η ΣΙΔΕΝΟΡ, τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά, η Σόφτεξ στη Δράμα, τα μεταλλεία Κασσάνδρας, η "Κατερίνα" στην Πιερία, η "Μπιάνκα Παγγαίου" στην Καβάλα, η "Πίνδος" στα Γρεβενά, η "Φλώρινα Χωναίος" στη Θεσσαλονίκη, η "Τρικολάν" στη Νάουσα, η "Καματάκης ΑΤΕΕ" στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη, η "ΑΝΚΕΡ" στον Έβρο, η "ΚΑΛΤΟΝ" στη Θεσσαλονίκη, το "Καπνεργοστάσιο Μιχαηλίδη" στην Ξάνθη, ο Όμιλος Ηλιάδη (ΚΟΡΤΑΓΚ, ΗΛΤΕΞ, Βαφεία Σίνδου και Κιλκίς) σε Θεσσαλονίκη-Πιερία και στο Κιλκίς, η "ΚΟΝΤΗ", η "ΒΙΟΣΟΛ" στη Μαγνησία, είναι μερικές μόνο από τις μεγάλες επιχειρήσεις που έστειλαν στον ΟΑΕΔ χιλιάδες εργαζόμενους.

Οι παραπάνω επιχειρήσεις, που σταμάτησαν την παραγωγή του τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να εξοστρακιστούν στην ανεργία χιλιάδες εργαζόμενοι δεν έκλεισαν από τους δήθεν "μαξιμαλισμούς" και τους αγώνες των εργαζόμενων. Τα προϊόντα που παρήγαγαν δεν έπαψαν ποτέ να είναι απαραίτητα με βάση τις κοινωνικές ανάγκες, δε μειώθηκε η ζήτησή τους στην αγορά.

Όμως την ίδια κατάσταση αντιμετωπίζουν οι εργάτες και σε άλλες χώρες. Οι χιλιάδες περικοπές αυτήν την περίοδο στη Νοkia και στην Panasonic στο εξωτερικό, το κλείσιμο των εργοστασίων της Ford στην Αυστραλία και οι περικοπές στο Βέλγιο, τα λουκέτα στις εγκαταστάσεις της Opel στη Γερμανία αποδεικνύουν πως οι μονοπωλιακοί όμιλοι χαράσσουν τη δική τους πορεία με βάση την αναζήτηση του μέγιστου κέρδους.

Ο υπεύθυνος έχει όνομα και λέγεται καπιταλισμός! Το σύστημα της εκμετάλλευσης που σπέρνει δυστυχία και ανεργία στους εργάτες όλου του κόσμου. Κανείς από τους ξεπουλημένους συνδικαλιστές και του δημοσιογράφους των ΜΜΕ της μεγαλοεργοδοσίας, δεν τολμά να αναζητήσει τις ευθύνες στο ίδιο το σύστημα που γεννά και αναπαράγει την ανεργία, που ζήτα σε κάθε φάση του είτε αυτή είναι περίοδος ανάπτυξης είτε περίοδος κρίσης, το γκρέμισμα των δικαιωμάτων, το χτύπημα στην τιμή της εργατικής δύναμης.

Οι λυτοί και δεμένοι που έπεσαν πάνω στους απεργούς χαλυβουργούς το προηγούμενο διάστημα για να χτυπήσουν την απεργία τους που είχε ως κεντρικό αίτημα το δικαίωμα στην εργασία, τι έχουν να πουν που ένα χρόνο μετά ο βιομήχανος Μάνεσης έρχεται να κλείσει ο ίδιος το εργοστάσιο;

Αυτοί που φώναζαν καθημερινά "πως το ΠΑΜΕ θέλει το εργοστάσιο κλειστό" τι έχουν να πουν για τις εξελίξεις στις χαλυβουργίες και στον κλάδο του μετάλλου συνολικά; Το ΠΑΜΕ δικαιώθηκε ή όχι όταν μόλις 6 μήνες μετά οι εργαζόμενοι στη Χαλυβουργία στο Βόλο ήρθαν αντιμέτωποι με νέα επίθεση, όταν στο διπλανό εργοστάσιο της Χαλυβουργικής στην Ελευσίνα οι περικοπές στο προσωπικό απέκτησαν μορφή χιονοστιβάδας;

Έχοντας πλέον όλο το νομικό οπλοστάσιο υπέρ τους, νομοθετημένους μισθούς στα όρια της εξαθλίωσης και απαλλαγμένοι από τις συλλογικές συμβάσεις οι βιομήχανοι και οι μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν όλο το περιθώριο να απειλούν και να εκβιάζουν. Να βάζουν στεγνά το εκβιαστικό δίλημμα "απόλυση ή μείωση μισθού".

Είτε με τη δικαιοσύνη είτε με τα ΜΑΤ είτε με τους ξεπουλημένους εργοδοτικούς συνδικαλιστές οι βιομήχανοι θέλουν εργοστάσια που οι εργάτες θα στέκονται προσοχή, δε θα αντιστέκονται. Θέλουν εργοστάσια που θα τα κρατάνε ανοιχτά αναλόγως των επιχειρηματικών σχεδίων και πλάνων και θα τα κλείνουν όποτε τους βολεύει, χωρίς να υπολογίζουν τις ανάγκες των εργατών.

Η αποδοχή των εργοδοτικών απόψεων από την πλευρά των εργατών είναι επικίνδυνη, επιζήμια, βλαβερή. Πουθενά δε σώθηκαν οι εργάτες επειδή πιέστηκαν ή επέλεξαν να δουν την πραγματικότητα από την οπτική του εργοδότη.

Αντιθέτως, υπάρχουν άπειρα παραδείγματα, πρόσφατα και παλιότερα που μια στιγμιαία υπόκλιση στην εργοδοσία την ακολούθησαν πολλαπλάσιες υποχωρήσεις. Οι εργαζόμενοι σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να πληρώσουν την κρίση του συστήματος, τον ανταγωνισμό των επιχειρηματικών ομίλων.

Να δυναμώσει η αλληλεγγύη στους εργάτες που αγωνίζονται, που βρίσκονται σε απεργία, σε κινητοποιήσεις!

Να μη μείνει κανένας μόνος του!

Όσο οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές ενιαία χτυπούν τα δικαιώματά μας, τόσο και εμείς, ενιαία, η εργατική τάξη με τους συμμάχους της, πρέπει να τους δώσουμε την απάντηση που τους αρμόζει.

Χωρίς εμάς γρανάζι δε γυρνά εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά.

Ρατσισμός = Ιδεολογικό όπλο της αστικής τάξης

Ένα ιδεολογικό κατασκεύασμα σε πρόσφατο φύλλο της εφημερίδας της «Χρυσής Αυγής» με τίτλο «Ανθρωπιστές και ρατσιστές» επιχειρεί να ντύσει με ένα δήθεν επιστημονικό περιτύλιγμα τον ρατσισμό της ναζιστικής οργάνωσης.

Τέτοιες προσπάθειες δεν αποτελούν φυσικά κάτι το καινοφανές στην ιστορία των αντεπαναστατικών αυτών συμμοριών του κεφαλαίου. Πάντα βρίσκονταν, ιδιαίτερα σε χρονικές περιόδους που οι δυνάμεις αυτές σπρώχνονταν από τους πάτρωνές τους από το περιθώριο προς το προσκήνιο της πολιτικής ζωής, εξυπηρετικοί «διανοούμενοι», πρόθυμοι να στολίσουν με την γραφίδα τους την εγκληματική δράση του φασισμού. Πρέπει βέβαια να είναι καθαρό ότι η εθνική σοβινιστική ιδεολογία, ο αντισημιτισμός και οι ρατσιστικές θεωρίες είναι όλες δανεισμένες από το οπλοστάσιο των αστικών συντηρητικών και αντιδραστικών κομμάτων, συνδέονται με χίλια νήματα με την κυρίαρχη αστική ιδεολογία σε κάθε χώρα. Δεν αποτελούν, όπως προσπαθεί να πείσει η ΧΑ, αντισυστημικές θεωρίες που βρίσκονται δήθεν υπό διωγμό από τις κυρίαρχες σήμερα δυνάμεις.

Βάση του άρθρου της φασιστικής φυλλάδας αποτελεί η αποδοχή του φυλετισμού (ρατσισμού) και η προσπάθεια μιας δήθεν επιστημονικής θεμελίωσής του. Η επικέντρωση στην έννοια της φυλής ως «το σύνολο των ανθρώπων που συνδέονται μεταξύ τους δια συγγένειας» αίματος – κοινής καταγωγής και «διαθέτουν όμοια σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά τα οποία κληρονομούνται στους απογόνους τους» αποκαλύπτει εξαρχής τη σαθρότητα του ιδεολογικού κατασκευάσματος που προσπαθεί να ορθώσει η ΧΑ.

Καταρχάς, η ίδια η έννοια της «λευκής φυλής» (που οι ναζιστικοί επίγονοι θεωρούν ανώτερη όλων των άλλων φυλών) είναι επιστημονικά αδόκιμη. Με περιορισμένες μόνο πιθανότητες μπορεί να εικάσει και να χαρακτηρίσει την προγονική προέλευση και καταγωγή ενός ανθρώπου. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, με τις σύγχρονες μοριακές μεθόδους της βιολογίας μπορούν να εντοπιστούν κάποιες μεταλλάξεις στο γονότυπο ενός ανθρώπου, επιτρέποντας μια γενική και ομιχλώδη παρακολούθηση της διασποράς τους στον πληθυσμό κάθε γεωγραφικής περιοχής. Μιλώντας με ποσοστά και λαμβάνοντας υπ' όψιν την επιμιξία (ακόμα και σε φυλετικά ομόλογα άτομα) που έχει επέλθει μέσα σε βάθος έστω και 5 γενεών, είναι πρακτικά αδύνατο να υπολογιστεί με την καθαρότητα που χρειάζεται νομικά, ηθικά αλλά πάνω από όλα πρακτικά μια τέτοια κατηγοριοποίηση.

Είναι αποκαλυπτικό το ακόλουθο στοιχείο: μελετώντας την γενετική διαφοροποίηση μεταλλάξεων σε πρωτεΐνες του αίματος, στην πλειοψηφία αυτών, 84% των διαφορών εντοπίζονται ανάμεσα σε μέλη του ίδιου πληθυσμού, 8,3% σε διαφορετικούς πληθυσμούς της ίδιας «φυλής» και μόνο 6,3% ανάμεσα στις διαφορετικές «φυλές». Με απλά λόγια, υπάρχει μεγαλύτερη γενετική διαφορά ανάμεσα σε δύο καυκάσιους ή δύο πυγμαίους από τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα σε καυκάσιους και πυγμαίους σαν σύνολα. Κοινώς, η έννοια «φυλή» δεν έχει καμιά βιολογική ή βιοχημική υπόσταση και τα περί «καθαρότητας του αίματος» αποτελούν επικίνδυνα παραμύθια. (Για περισσότερες λεπτομέρειες δες άρθρο στον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη 13 Μάρτη 2013 του Μ. Φωτεινού με τίτλο: «Ευγονική. Δεν είναι λάθος επειδή είναι ανήθικη, είναι ανήθικη επειδή είναι λάθος»)

Οι ρατσιστικές ψευτο-θεωρίες προβάλλουν ως «φυσικό νόμο» την ανισότητα μεταξύ των φυλών και την πρωτοκαθεδρία της «λευκής» φυλής, στη βάση κάποιων ιδιαίτερων εσωτερικών, «πνευματικών χαρακτηριστικών» της που της επιτρέπουν «να αφομοιώνει ή να δημιουργεί πολιτισμό», ανώτερο από αυτόν των άλλων φυλών. Είναι εξόχως αποκαλυπτικό ότι τούτα τα υποτιθέμενα χαρακτηριστικά κρατιούνται επιμελώς μυστηριακά, παραπέμπουν την αδιαμόρφωτη σκέψη στα εμποτισμένα από αιώνες αστικής προπαγάνδας τετριμμένα περί «δαιμόνιου της φυλής», περί «καπατσοσύνης του Έλληνα», κτλ.

Πρέπει να τονίσουμε ότι δεν υπάρχει η παραμικρή επιστημονική απόδειξη ότι το γενετικό υλικό (DNA) καθορίζει την «εσωτερική ανθρώπινη φύση», τον ανθρώπινο ψυχισμό, ή ότι κληρονομούνται τα κοινωνικά, πολιτιστικά χαρακτηριστικά ενός έθνους ή λαού ή τα πνευματικά χαρακτηριστικά του ανθρώπου.

Η προβολή του «ελληνικού πολιτισμού» ως «μέγα εμπνευστή και οδηγού όλων των υπόλοιπων πολιτισμών ανά τον κόσμο» όχι μόνο διαστρεβλώνει την ιστορική πραγματικότητα, σπρώχνοντας κάτω από το χαλί αρχαιότερους πολιτισμούς, αλλά θέτει την ιστορική ανάπτυξη στο χώρο και το χρόνο με το κεφάλι κάτω. Σύμφωνα με την αντίληψη αυτή, είναι το Πνεύμα (ο «Δημιουργός», η «Μητέρα Φύση», τα πνευματικά χαρακτηριστικά της λευκής φυλής) που δημιουργούν την Υλική αντικειμενική πραγματικότητα, τον ανθρώπινο πολιτισμό και όχι το αντίστροφο: οι συνθήκες της υλικής ζωής της κοινωνίας που διαμορφώνουν και το πνευματικό της εποικοδόμημα. Ο ιδεαλισμός σε όλο του το μεγαλείο! Δεν θα μπορούσαμε να περιμένουμε τίποτα περισσότερο από συνειδητούς εκπροσώπους του κεφαλαίου στην εποχή του μονοπωλιακού καπιταλισμού, του ιμπεριαλισμού.

Η προσπάθεια του ναζιστή αρθρογράφου να αποσυνδέσει τη ρατσιστική θεωρία περί ανισότητας των φυλών από τις πρακτικές καταπίεσης και εξαφάνισης των «κατώτερων πολιτισμικά φυλών» γίνεται για να ριχτεί στάχτη στα ματιά. Η μακρόχρονη διαδρομή των εθνικιστικών – ρατσιστικών θεωριών αποκαλύπτει ότι αυτές λειτούργησαν πάντοτε ως το ιδεολογικό προκάλυμμα της μπότας των καπιταλιστικών συμφερόντων. Τα ιδεολογήματα περί των φυλετικών διακρίσεων «ως μέτρα προστασίας των φυλών», είτε στρέφονταν προς το εσωτερικό της χώρας (Εβραίοι, Τσιγγάνοι, κτλ), είτε προς το εξωτερικό (Σλάβοι «υπάνθρωποι, κτλ), εξυπηρέτησαν τον στόχο τσακίσματος του εργατικού κινήματος και επέκτασης της σφαίρας δράσης των μονοπωλιακών ομίλων. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ιστορικά άνθισαν οι ρατσιστικές αντιλήψεις στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα και προσπαθώντας να εδραιωθούν ψευτοεπιστημονικά αξιοποίησαν τη θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου, πρώτα απ’ όλα στα καπιταλιστικά κράτη που είχαν αποικίες (με προεξέχουσα την Μ. Βρετανία), θέλοντας έτσι να δώσουν θεωρητικό περίβλημα στην αποικιακή τους πολιτική.

Στις ακρότατες εκδοχές τους οδήγησαν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και καταναγκαστικής εργασίας της ναζιστικής Γερμανίας. Άνοιξαν το δρόμο στην πρακτική εφαρμογή της ευγονικής (η εφαρμογή της οποίας προωθούνταν και σε καπιταλιστικά κράτη όπως οι ΗΠΑ) της προσπάθειας δηλαδή απαγόρευσης της αναπαραγωγής σε «ακατάλληλα» άτομα (επιληπτικούς, πνευματικά υστερούντες, παρανοϊκούς και αλκοολικούς, της «λευκής» μάλιστα φυλής), επιτυγχάνοντας υποτίθεται κατ’ αυτόν τον τρόπο μια εξέλιξη στο είδος, εξαλείφοντας στο μέλλον τις μάστιγες που ταλανίζουν τη «φυλή». Στην περίπτωση της ναζιστικής Γερμανίας, η θηριωδία της ευγονικής κόστισε επισήμως τη ζωή 70.273 ανθρώπων, με εκτίμηση ότι οι πραγματικοί αριθμοί ξεπερνάνε τις 200.000 (μεταξύ αυτών 5.000 παιδιών), μέσω του προγράμματος Aktion T4 που οργανώθηκε από τον προσωπικό γιατρό του Χίτλερ, Karl Brandt, με επικεφαλής τον Phillip Boulcher. Εκτός των θανάτων καταγράφηκαν και πάνω από 400.000 αναγκαστικές στειρώσεις «ακαταλλήλων» μεταξύ του 1934 και 1937, συμπεριλαμβανομένων σε αυτές και 4.000 περιπτώσεων τυφλότητας και κωφότητας.

Βεβαίως τόσο ο εθνικισμός όσο και ο φυλετισμός όταν προσπαθούν να εμφανισθούν με την απόλυτη και καθαρή τους μορφή σε πλήρη αντίθεση με τον αστικό κοσμοπολιτισμό και πολυπολιτισμό (γιατί συνήθως αυτά εναλλάσσονται στην αστική αντίληψη και πρακτική) έχουν ένα πρόβλημα συνέπειας.

Πάντα υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν τον εαυτό τους ανώτερους από τους άλλους. Έτσι οι Γερμανοί, Βρετανοί, Σουηδοί , Φινλανδοί ναζί μπορούν να θεωρούν κατώτερους τους «νότιους Ευρωπαίους» που έχουν σχετικά πιο καθυστερημένη οικονομική ανάπτυξη, είναι τεμπέληδες και βεβαίως πιο «μπασταρδεμένο» αίμα με άλλες φυλές (Άραβες, Τούρκοι, Σλάβοι κ.λ.π.). Έτσι βλέπουμε επιθέσεις νεοναζί σε αυτές τις χώρες σε μετανάστες ελληνικής καταγωγής ακόμα και δολοφονίες. Ποιοι ναζί έχουν δίκιο οι Έλληνες ή οι βορειοευρωπαίοι σύντροφοί τους;

Η προσπάθεια να στολιστούν οι ρατσιστικές θεωρίες του φασισμού με ωραίες φράσεις αποτελούν ακριβώς αντανάκλαση της τραγικής ιστορικής εμπειρίας που έχει ζήσει στα χέρια του η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Η συστηματική αποκάλυψη των ψευτο-ιδεολογημάτων των σύγχρονων επιγόνων αποτελεί καθήκον του κάθε συνειδητού εργαζόμενου. Η πραγματικότητα του φασισμού είναι η βίαιη προσπάθεια του καπιταλισμού που σαπίζει να περιορίσει με τη δύναμη τις αυξανόμενες αντιθέσεις της ανάπτυξής του, να φρενάρει τη ριζοσπαστικοποίηση, να νικήσει την προλεταριακή επανάσταση. Όλα τα υπόλοιπα αποτελούν στολίδια και σκηνοθεσίες, συνειδητά ή ασυνείδητα, προκειμένου να συγκαλύψουν και να κάνουν εμφανίσιμο ή ελκτικό το βασικό αυτόν αντιδραστικό σκοπό, ο οποίος δεν μπορεί να ειπωθεί ανοιχτά δίχως να υπονομευτεί η στόχευσή του.

Πηγή 902.gr

Η αντιφασιστική νίκη των λαών, ελπίδα για τους αγώνες που έρχονται!

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε χθές 11/05/2013 η εκδήλωση του Προοδευτικού Συλλόγου Γυναικών Σταυρούπολης με θέμα "Η αντιφασιστική νίκη των λαών, ελπίδα για τους αγώνες που έρχονται", που έγινε με αφορμή την 9η Μαϊου, ιστορική ημερομηνία του τέλους του φασισμού.

Σε γεμάτη αίθουσα, μέλη του συλλόγου απήγγειλαν ποιήματα του Μπέρτολτ Μπρεχτ, όπως "Εγκώμιο στη Διαλεκτική", "Αυτός που σπίτι μένει σαν αρχίζει ο αγώνας..", "Γερμανικό Εγχειρίδιο πολέμου" και ένα απόσπασμα από το ποίημα του Γιάννη Ρίτσου "ΑΒΓ", στο τελευταίο με τη βοήθεια και μιας μικρής φίλης του συλλόγου, ηλικίας 7 ετών!

Ακολούθησε προβολή της Σοβιετικής ταινίας "Έλα να δεις" του Έλεμ Κλίμοφ όπου παρουσιάζει ένα 12άχρονο αγόρι στη Λευκορωσία του 1943, τον Φλόρια που όταν ξεθάβει ένα χαμένο όπλο, κατατάσσεται στο Ρωσικό στρατό ανυπομονώντας να ζήσει σαν στρατιώτης. Όμως, η φαντασίωσή του γρήγορα διαλύεται, όταν έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματικότητα. Οι συμπολεμιστές του τον αφήνουν πίσω για να τον προστατεύσουν κι απομένει μόνος. Συναντά την Γκλάσα (Olga Mironova), μια όμορφη έφηβη, που επίσης έχει μείνει μόνη της. Μαζί επιστρέφουν στο χωριό του Φλόρια, όπου ανακαλύπτουν ότι όλοι οι κάτοικοι και η οικογένεια του Φλόρια, έχουν σφαγιαστεί από τους φασίστες ναζί. Ο Φλόρια συνεχίζει την περιπλάνηση και ξεκινά μια νέα αποστολή: να βρει τροφή για τους αβοήθητους κατοίκους ενός γειτονικού χωριού. Στο δρόμο του θα βρεθεί στο μέσο μιας σφαγής και θα δει τους ναζί να στοιβάζουν τους κατοίκους ενός χωριού σε μια αποθήκη και να την πυρπολούν, αφανίζοντας μαζί και την αθωότητα του Φλόρια, που αρχίζει εμφανώς να γερνά. Καθώς βρίσκεται αντιμέτωπος με την κτηνωδία, τα μαλλιά του ασπρίζουν και ρυτίδες εμφανίζονται στο πρόσωπό του... 

623 χωριά στη Λευκορωσία λεηλατήθηκαν, κάηκαν, αφανίστηκαν κατά τη διάρκεια του απάνθρωπου και ακραίου φασιστικού ιμπεριαλιστικού 2ου παγκοσμίου πολέμου, που με frontman τον ναζί Χίτλερ, και puppetiers τους καπιταλιστές-ιμπεριαλιστές, έγιναν τα μεγαλύτερα, τα πιο αισχρά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, για έναν και μόνο σκοπό. Να βγει ο καπιταλισμός από την κρίση, να ξαναμοιραστεί ο κόσμος.

Το μήνυμα που στέλνει ο σύλλογος με την εκδήλωση αυτή είναι η πως δεν πρέπει να ξεχνάμε τα εγκλήματα του ναζισμού, του φασισμού, του ακραίου αυτού ρατσισμού, να μην αγνοούμε ότι η άνοδός του μέσα από το κοινοβούλιο της Γερμανίας, έγινε με τη στήριξη των κεφαλαιοκρατών, όπως με την στήριξή τους έγινε και ο πόλεμος ο ίδιος. Πως πρέπει να επαγρυπνούμε, να εναντιωνόμαστε στα διάφορα φασιστικά μορφώματα, όπως είναι σήμερα η Χρυσή Αυγή, που ακολουθεί κατά γράμμα τις τακτικές του τότε γερμανικού ναζιστικού κόμματος του Χίτλερ, για να μην επαναληφθούν τέτοιες τραγωδίες. Τέλος, ο σύλλογος μας δείχνει πως ο μόνος τρόπος που μπορεί κανεις να πολεμήσει τον φασισμό είναι να πολεμήσει το ίδιο το σύστημα που τον δημιουργεί. Να πολεμήσει τον καπιταλισμό! Να ενωθεί με τις ταξικές δυνάμεις μέχρι την τελική νίκη!  

Μπαγκλαντές: Πάνω από 700 οι νεκροί από την κατάρρευση του οκταώροφου κτιρίου

Ο απολογισμός των θυμάτων στο χειρότερο βιομηχανικό δυστύχημα στα χρονικά του Μπανγκλαντές ξεπερνά πλέον τους 700 νεκρούς, ανακοίνωσε σήμερα ο στρατός, μετά την ανακάλυψη δεκάδων νέων πτωμάτων στα ερείπια του οκταώροφου κτιρίου που κατέρρευσε στις 24 Απριλίου, στο οποίο στεγάζονταν βιοτεχνίες ετοίμων ενδυμάτων.
Σύμφωνα με τον στρατό που είναι αρμόδιος για τον συντονισμό των επιχειρήσεων διάσωσης, ο απολογισμός ανέρχεται στο εξής στους 705 νεκρούς, ύστερα από τον χθεσινό απολογισμό των 654 νεκρών.
Στο Ράνα Πλάζα που ήταν στο προάστιο Σαβάρ της Ντάκας στεγάζονταν πέντε βιοτεχνίες ετοίμων ενδυμάτων. Όταν το κτίριο κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος, τουλάχιστον 3.000 εργάτες ήταν στο πόστο τους, παρότι ρωγμές είχαν διαπιστωθεί την προηγουμένη σε αυτό.
Σύμφωνα με αξιωματούχο της έρευνας που διενεργείται, δονήσεις που οφείλονταν κυρίως στις μεγάλες γεννήτριες είναι η αιτία της κατάρρευσης του κτιρίου, το οποίο ήταν ήδη ετοιμόρροπο, σύμφωνα με μαρτυρίες.
Η αστυνομία συνέλαβε 12 άτομα στο πλαίσιο της έρευνας, μεταξύ των οποίων ο ιδιοκτήτης του κτιρίου και οι ιδιοκτήτες των βιοτεχνιών ετοίμων ενδυμάτων.