Η κρίση δεν είναι οικονομική, είναι Καπιταλιστική!!!

Η κρίση που βιώνουμε σήμερα δεν είναι κάτι πρωτότυπο ή περίεργο, δεν είναι κρίση χρέους, δεν είναι οικονομική κρίση μόνο. Είναι κοινωνικο-οικονομική κρίση, είναι καπιταλιστική. Κρίσεις περνάει το σύστημα αυτό επαναλαμβανόμενα από τότε που καθιέρωσε την εξουσία της η αστική τάξη με τις επαναστάσεις της ενάντια στους φεουδάρχες (πχ. γαλλική επανάσταση του 1789, επανάσταση του 1821, επανάσταση στη Ρωσία ενάντια στη δυναστεία των Ρωμανόφ (φεουδάρχες) κλπ. Επαναστάσεις αιματηρές, βίαιες, κοινωνικές. 

Η αστική τάξη καθιέρωσε την εξουσία της δημιουργώντας και καινουριους θεσμούς, όπως το Σύνταγμα, το αστικό Δικαστήριο, το κοινοβούλιο, την Αστυνομία, τον Στρατό κλπ. για να εξασφαλίσει την εξουσία αυτή. Όμως δεν ήταν η δύναμη που είχε συμφέρον να καταργήσει κάθε εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Ίσα ίσα, με την βιομηχανική επανάσταση που έφερε, καθιέρωσε το δικαίωμα στην ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής από τους αστούς (εργοστάσια μεταποίησης, μέσα μεταφορών, εκμετάλλευση πρώτων υλών κλπ). Παράλληλα, ο κάθε ιδιοκτήτης μέσων παραγωγής για να κερδίζει περισσότερα, εκμεταλλευόταν ακόμα περισσότερο τους εργάτες. Οι εργάτες από την άλλη, επειδή δεν είχαν ιδιοκτησία στα μέσα αυτά, και επειδή οι περισσότεροι ήταν ήδη απαλλωτριωμένοι μικροαγρότες, πουλούσαν την εργατική τους δύναμη για ένα μισθό πείνας, αυτοσυντήρησης. Έτσι καθιερώθηκε η μισθωτή εργασία και το συστημα του καπιταλισμού που στηρίζεται στην αντιθεση αυτή. Την αντίθεση μισθωτής εργασίας - κεφαλαίου.

Ο καπιταλισμός δεν είναι στάσιμος. Εξελίσσεται και σήμερα βρίσκεται στο τελευταίο του στάδιο. Τον μονοπωλιακό καπιταλισμό (Ιμπεριαλισμο). Τι σημαίνει αυτό? Ότι σήμερα δεν μπορούν να σταθούν πια μεμονομένοι καπιταλιστές, ιδιοκτήτες μέσων παραγωγής, διότι η ίδια η παραγωγή έχει κοινωνικό χαρακτήρα (εννοούμε ότι για την παραγωγή ενός προϊόντος χρειάζονται χιλιάδες χέρια, περισσότεροι από έναν κλάδο, περισσότερες από μία τοποθεσία στον πλανήτη). Έτσι περισσότερο σήμερα κολλωσοι όπως η Google, Siemens, Ford, Apple κλπ, είναι μετοχικές εταιρίες που μονοπωλούν την αγορά, που έχουν στην ιδιοκτησία τους ακόμα και τα μέσα μεταφοράς των προϊόντων τους, ακόμα και μεταλλεία εξώριξης πρώτων υλών που χρειάζονται για την παραγωγή των προϊόντων τους. Επομένως βασίζονται σε έναν κεντρικό σχεδιασμό παραγωγής που χρειάζεται χιλιάδες εργάτες σε διαφορες περιοχές, που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, όμως συμμετέχουν στην ίδια διαδικασία. Όλη αυτή η διαδικασία έχει κοινωνικό χαρακτήρα και έρχεται σε ακραία αντίθεση με την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Δηλαδή οι μέτοχοι, οι ιδιοκτήτες, οι καπιταλιστές είναι περιττοί στην διαδικασία αυτή. Δεν προσφέρουν τίποτα πια στην κοινωνία με την υπαρξή τους. Η αναγκαιότητά τους έχει πια τελειώσει, έχει σαπίσει. Οι εργάτες είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο της ανθρωπότητας, που κατασκευάζουν όλα τα μέσα παραγωγής, που εξελίσσουν την τεχνολογία. Η εργατική τάξη σήμερα είναι η πιο πρωτοπώρα τάξη στον πλανήτη μας.

Όμως φυσικά η αστική τάξη, παλεύει με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στην εξουσία. Σήμερα που περνάει ακόμα μία κρίση, προσπαθεί να την ξεπεράσει, φορτώνοντας στους λαούς τα σπασμένα, για να μπορέσει να βγει κερδοφόρα από αυτήν, με τους λαούς και πάλι υποταγμένους. Ξέρει πολύ καλά ότι την κρίση την δημιουργεί το ίδιο το σύστημα που διαιωνίζει η τάξη αυτή. Ξέρει καλά ότι επειδή τα κεφάλαια που συσσωρεύουν οι καπιταλιστές απο τα κέρδη τους, δεν μπορούν να επενδύθουν σε κλάδους που δεν υπάρχει κέρδος (πχ. οικοδομικός κλάδος, υγείας, πρόνειας κλπ), δεν επενδύονται γενικά αν δεν κερδίζουν, οπότε και κάθονται στα θησαυροφυλάκια, περιμένοντας άχριστα χαρτια, σταματώντας την υποτιθέμενη ανάπτυξη. Η άρνηση επενδύσεων από τους καπιταλιστές δημιουργεί τις κρίσεις, γι'αυτό και οι αστικές κυβερνήσεις προσπαθούν να βρουν διεξόδους για τα κεφαλαια αυτά, χωρίς να θίγουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης, προσφέροντας στο πιάτο καινούριες κερδοφόρες επενδύσεις πχ. πηγές ενέργειας και μεταφοράς της, ηλεκτρισμός, νερό, πρώτες δηλαδή ανάγκες των λαών. Και φυσικά οι αστικές κυβερνήσεις που δεν είναι τίποτε άλλο από το υπαλληλικό προσωπικό της αστικής τάξης, δημιουργούν σήμερα δελεαστικές προϋποθέσεις για επενδύσεις, όπως φοροαπαλλαγές, εξαθλιωμένους μισθούς εργατικής δύναμης, προώθηση της εθελοντικής απλήρωτης εργασίας, κρατικές επιδοτήσεις με χρήματα των λαών και άλλα μέτρα τέτοια που περνάει σήμερα και η συγκυβέρνηση η δική μας.

Το κεφάλαιο, η αστική τάξη δεν έχει πατρίδα. Πατρίδα της είναι το κέρδος, γι'αυτό δεν υπάρχει πατριωτισμός σε έλληνες καπιταλιστές. Κλεινουν τα εργοστάσιά τους και ανοίγουν στην Κίνα, Ινδία, εφοπλιστές κατεβάζουν ελληνική σημαία και βάζουν ξένη γιατί τους συμφέρει οικονομικά, συμμαχούν μεταξύ τους ενάντια στους λαούς, διατηρώντας με κάθε μέσο τον διχασμό των εργαζομένων σε εργαζόμενους και ανέργους, σε δημόσιου και ιδιωτικούς υπαλλήλους, σε χαμηλόμισθους και υψηλόμισθους, σε μορφωμένους και αμόρφωτους, σε διαφορετικές ηλικίες, άντρες -γυναίκες κλπ, να μη μπορούν να συμμαχίσουν εναντίον τους. Ξέρουν τη δύναμη της εργατικής τάξης και την φοβούνται.

Σήμερα όσο ποτέ άλλωτε, η εργατική τάξη πρέπει να καταλάβει την πρωτοπώρα θέση της στην κοινωνική και ιστορική εξέλιξη της ανθρωποτητας και να παλέψει για την κατάργηση της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, για την κοινωνικοποίησή τους, για την κατάληψη της εξουσίας από τους αστούς, για την κατάργηση μνημονίων, χρέους κλπ. έτσι ώστε να σχεδιάσει την οικονομία κεντρικά με γνώμωνα τις λαϊκές ανάγκες που αυξάνονται όλο και περισσότερο.

Έτσι θα απαλλάξει την ανθρωπότητα από τα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες, από την σαπίλα των θεσμών τους, για να χτίσει την καινούρια σοσιαλιστική κοινωνία που θα οδηγήσει με επαναστατικούς αγώνες στον κομμουνισμό.

Το μόνο κόμμα που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών αγροτών, είναι το ΚΚΕ, το κόμμα του λαού. Είναι το μόνο κόμμα που αναδεικνύει την αναγκαιότητα της πάλης για την εργατική λαϊκή εξουσία, το πόσο επίκαιρος είναι ο σοσιαλισμός. Είναι το μόνο επαναστατικό κόμμα που αντιμετωπίζει την πραγματικότητα έτσι όπως είναι, αντικειμενικά, βασισμένο στην κοσμοθεωρία του μαρξισμού-λενινισμού. Που αγωνίζεται στην πρώτη γραμμή προσπαθώντας με πράξεις να γίνεται παράδειγμα επαναστατικότητας και αγωνιστικότητας

Αυτό το κόμμα έρχεται από το μέλλον για να τραβήξει τους εργαζόμενους μπροστά. Να πάρει μπρος επιτέλους η ρόδα της εξέλιξης της κοινωνίας μας, που με τον καπιταλισμό μένει στάσιμη εδώ και πάνω από 2 αιώνες περίπου.

Μπορεί αυτά που γράφω εδώ να τα βλέπετε ως ξύλινη γλώσσα, αλλά είναι πράγματα απλά, πραγματικά, και θέλουν μαζική προσπάθεια, συνειδητοποίηση και θυσίες για να γίνουν. Ο ελληνικός λαός σοφά λέει "αγαθά κόπεις κτώνται", "τίποτα δεν χαρίζεται" κλπ. Για όλα αυτά σας προτείνω να στηρίξετε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το ΚΚΕ και την Λαϊκή Συμμαχία που θέλει να ισχυροποιήσει, για να ξεκινήσει αυτή η αλλαγή που θα έρθει μόνο με μετωπιαία ρήξη και ανατροπή του συστήματος αυτού.

ΚΚΕ το κόμμα σου λαέ! 

Ruby Red