ΜΠΕΡΤΟΛΝΤ ΜΠΡΕΧΤ-”ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΠΟΛΕΜΟΥ”

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά
Θεωρούνε ταπεινό
Να μιλάς για το φαΐ
Ο λόγος; Έχουνε κι όλας φάει

Οι ταπεινοί αφήνουνε τον κόσμο
Χωρίς να’χουνε δοκιμάσει κρέας της προκοπής

Πώς ν’αναρωτηθούν πού ’θε έρχονται
Και πού πηγαίνουν
Είναι τα όμορφα δειλινά τόσο αποκαμωμένοι
Το βουνό και την πλατειά τη θάλασσα
Δεν τά’χουν ακόμα δει
Όταν σημαίνει η ώρα τους

Αν δεν νοιαστούν οι ταπεινοί
Γι’αυτό που είναι ταπεινό
Ποτέ δεν θα υψωθούν

Το ημερολόγιο
Δεν δείχνει ακόμα την ημέρα
Όλοι οι μήνες, όλες οι ημέρες
Είναι ανοιχτές
Κάποια απ’ αυτές θα σφραγιστεί
Μ’ έναν σταυρό

Οι εργάτες φωνάζουν για ψωμί
Οι έμποροι φωνάζουν γι’αγορές
Οι άνεργοι πεινούσαν
Τώρα πεινάνε κι όσοι εργάζονται

Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι
Κηρύχνουν τη λιτότητα
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσήματα
Ζητάνε θυσίες
Οι χορτάτοι μιλάνε στους πεινασμένους
Για τις μεγάλες εποχές που θα’ρθουν
Αυτοί που τη χώρα σέρνουνε στην άβυσσο
Λες πως η τέχνη να κυβερνάς το λαό
Είναι πολύ δύσκολη για τους ανθρώπους του λαού

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε
Πόλεμος και ειρήνη
Είναι δυο πράγματα ολότελα διαφορετικά
Όμως η ειρήνη τους και ο πόλεμός τους
Μοιάζουν όπως ο άνεμος κι η θύελλα
Ο πόλεμος γεννιέται απ’ την ειρήνη τους
καθώς ο γιος από την μάνα
έχει τα δικά της απαίσια χαρακτηριστικά
ο πόλεμός τους σκοτώνει
ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους

Όταν αυτοί που είναι ψηλά
Μιλάνε για ειρήνη
Ο απλός λαός ξέρει
Πως έρχεται ο πόλεμος
Όταν αυτοί που είναι ψηλά
Καταριούνται τον πόλεμο
Διαταγές για επιστράτευση
Έχουν υπογραφεί

Στον τοίχο με κιμωλία γραμμένο
Θέλουνε πόλεμο
Αυτός που το΄χε γράψει
Έπεσε κι όλας

Αυτοί που βρίσκονται ψηλά λένε
Να ο δρόμος για τη δόξα
Αυτοί που είναι χαμηλά λένε
Να ο δρόμος για το μνήμα

Τούτος ο πόλεμος που έρχεται
Δεν είναι ο πρώτος
Πριν απ’ αυτόν γίνανε κι άλλοι πόλεμοι
Όταν ετέλειωσε ο τελευταίος
Υπήρχαν νικητές και νικημένοι
Στους νικημένους ο φτωχός λαός
Πέθαινε απ’ την πείνα
Στους νικητές ο φτωχός λαός
Πέθαινε το ίδιο

Σαν θα’ρθει η ώρα της πορείας
Πολλοί δεν ξέρουν
Πως επικεφαλής βαδίζει ο εχθρός τους
Η φωνή που διαταγές τους δίνει
Είναι του εχθρού τους η φωνή
Εκείνος που για τον εχθρό μιλάει
Είναι ο ίδιος τους ο εχθρός

Νύχτα
Τ’ανδρόγυνα ξαπλώνουν στο κρεβάτι τους
Οι νέες γυναίκες θα γεννήσουν ορφανά

Στρατηγέ το τανκς σου
Είναι δυνατό μηχάνημα
Θερίζει δάση ολόκληρα
Κι εκατοντάδες άνδρες αφανίζει
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα
-χρειάζεται οδηγό

Στρατηγέ το βομβαρδιστικό
Είναι πολυδύναμο
Πετάει πιο γρήγορα απ’ τον άνεμο
Κι απ’ τον ελέφαντα σηκώνει βάρος πιο πολύ
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα
-χρειάζεται πιλότο

Στρατηγέ ο άνθρωπος είναι χρήσιμος πολύ
Ξέρει να πετάει
Ξέρει και να σκοτώνει
Μόνο που έχει ένα ελάττωμα
-ξέρει να σκέφτεται

Μπέρτολντ Μπρεχτ-”Γερμανικό Εγχειρίδιο Πολέμου”
(Ποιήματα του Σβέντμποργκ, 1939)

ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ..

Αυτά τα δέντρα δε βολεύονται με λιγότερο ουρανό,
αυτές οι πέτρες δε βολεύονται κάτου απ' τα ξένα βήματα,
αυτά τα πρόσωπα δε βολεύονται παρά μόνο στον ήλιο,
αυτές οι καρδιές δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο.

Ρωμιοσύνη,

Γιάννης Ρίτσος

ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ...

Την πόρτα αν δεν ανοίγει, τη σπαν, σας είπα.
Τι στέκεστε, τι γέρνετε σκυφτοί;
Λαέ σκλάβε, δειλέ, ανανιώσου, χτύπα!
Και κέρδισε μονάχος το ψωμί

Κ. Βάρναλης

Ο Βάρναλης σωστά τα έγραφε και τα έλεγε! Ποιος νέος όμως τα διαβάζει σήμερα?
Καθημερινά ακούμε τους "πολιτισμένους" ελληνάρες, τα εθνικιστικά χρυσά αυγά και άλλου είδους παραφρονημενους να μιλάνε για την Ελλάδα που φώτισε τον κόσμο, για την Ελλάδα που πρέπει να την σέβονται όλοι για όσα παρέδωσε στους αμόρφωτους και άσχετους ξένους Ευρωπαίους! Χα χα! Ας γελάσουμε παιδιά!
Όλα αυτά που έμαθαν να λένε είναι σαν τσίχλα που μπορεί να μασήσει και κατσίκα! 

Χωρίς ρε Ελληνάρα να ανοίξεις ένα βιβλίο, να διαβάσεις μία εφημερίδα, να μάθεις την ιστορία σου, με τι δικαίωμα υποστηρίζεις αυτές τις καυχιολογησιές?

Οι πρόγονοί μας, αφήσανε στη νεολαία αμύθητη κληρονομιά πολιτισμού, γνώσεων, αγώνα... Κι εσείς νεολαίοι του σήμερα την ατιμάτε, λέγοντας "αυτό δεν μπορεί να γίνει. Είναι ουτοπία να αγωνιστείς. Είναι φαντασία να πάρει ο λαός την εξουσία. Είναι αδύνατον να αλλάξει το σύστημα" κλπ κλπ!
Να τα λέγατε αυτά όλα τα δειλά λόγια στους αγωνιστές του 21', που κουβαλούσαν στην πλάτη τους 400 χρόνια τους Τούρκους... Να τα λέγατε αυτά στους επαναστάτες του 39'-49' που πάλεψαν χωρίς αμφιβολίες, με σθένος ψυχής για το δικό σας καλύτερο αύριο... Να τα λέγατε αυτά στους φοιτητες που έχασαν τη ζωή τους για την ρήξη της Χούντας... Θα σας ΚΑΙΓΑΝΕ ΖΩΝΤΑΝΟΥΣ!

Ντροπή στους νέους που αρνουνται να αγωνιστούν.
Ντροπή σ'αυτούς που φοβούνται να επαναστατήσουν.
Ντροπή στους εργαζομένους που φοβούνται να υποστηρίξουν τους συναδελφους τους.
Ντροπή σου Έλληνα νεολαίε που τρέμεις να πολεμήσεις!

Σήκω! Ξεκίνα! Με οδηγό την ιστορία σου! Κάνε την σπίθα φλόγα και κάψε!

Η Επαναστάτρια