Η κρίση δεν είναι οικονομική, είναι Καπιταλιστική!!!

Η κρίση που βιώνουμε σήμερα δεν είναι κάτι πρωτότυπο ή περίεργο, δεν είναι κρίση χρέους, δεν είναι οικονομική κρίση μόνο. Είναι κοινωνικο-οικονομική κρίση, είναι καπιταλιστική. Κρίσεις περνάει το σύστημα αυτό επαναλαμβανόμενα από τότε που καθιέρωσε την εξουσία της η αστική τάξη με τις επαναστάσεις της ενάντια στους φεουδάρχες (πχ. γαλλική επανάσταση του 1789, επανάσταση του 1821, επανάσταση στη Ρωσία ενάντια στη δυναστεία των Ρωμανόφ (φεουδάρχες) κλπ. Επαναστάσεις αιματηρές, βίαιες, κοινωνικές. 

Η αστική τάξη καθιέρωσε την εξουσία της δημιουργώντας και καινουριους θεσμούς, όπως το Σύνταγμα, το αστικό Δικαστήριο, το κοινοβούλιο, την Αστυνομία, τον Στρατό κλπ. για να εξασφαλίσει την εξουσία αυτή. Όμως δεν ήταν η δύναμη που είχε συμφέρον να καταργήσει κάθε εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Ίσα ίσα, με την βιομηχανική επανάσταση που έφερε, καθιέρωσε το δικαίωμα στην ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής από τους αστούς (εργοστάσια μεταποίησης, μέσα μεταφορών, εκμετάλλευση πρώτων υλών κλπ). Παράλληλα, ο κάθε ιδιοκτήτης μέσων παραγωγής για να κερδίζει περισσότερα, εκμεταλλευόταν ακόμα περισσότερο τους εργάτες. Οι εργάτες από την άλλη, επειδή δεν είχαν ιδιοκτησία στα μέσα αυτά, και επειδή οι περισσότεροι ήταν ήδη απαλλωτριωμένοι μικροαγρότες, πουλούσαν την εργατική τους δύναμη για ένα μισθό πείνας, αυτοσυντήρησης. Έτσι καθιερώθηκε η μισθωτή εργασία και το συστημα του καπιταλισμού που στηρίζεται στην αντιθεση αυτή. Την αντίθεση μισθωτής εργασίας - κεφαλαίου.

Ο καπιταλισμός δεν είναι στάσιμος. Εξελίσσεται και σήμερα βρίσκεται στο τελευταίο του στάδιο. Τον μονοπωλιακό καπιταλισμό (Ιμπεριαλισμο). Τι σημαίνει αυτό? Ότι σήμερα δεν μπορούν να σταθούν πια μεμονομένοι καπιταλιστές, ιδιοκτήτες μέσων παραγωγής, διότι η ίδια η παραγωγή έχει κοινωνικό χαρακτήρα (εννοούμε ότι για την παραγωγή ενός προϊόντος χρειάζονται χιλιάδες χέρια, περισσότεροι από έναν κλάδο, περισσότερες από μία τοποθεσία στον πλανήτη). Έτσι περισσότερο σήμερα κολλωσοι όπως η Google, Siemens, Ford, Apple κλπ, είναι μετοχικές εταιρίες που μονοπωλούν την αγορά, που έχουν στην ιδιοκτησία τους ακόμα και τα μέσα μεταφοράς των προϊόντων τους, ακόμα και μεταλλεία εξώριξης πρώτων υλών που χρειάζονται για την παραγωγή των προϊόντων τους. Επομένως βασίζονται σε έναν κεντρικό σχεδιασμό παραγωγής που χρειάζεται χιλιάδες εργάτες σε διαφορες περιοχές, που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, όμως συμμετέχουν στην ίδια διαδικασία. Όλη αυτή η διαδικασία έχει κοινωνικό χαρακτήρα και έρχεται σε ακραία αντίθεση με την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Δηλαδή οι μέτοχοι, οι ιδιοκτήτες, οι καπιταλιστές είναι περιττοί στην διαδικασία αυτή. Δεν προσφέρουν τίποτα πια στην κοινωνία με την υπαρξή τους. Η αναγκαιότητά τους έχει πια τελειώσει, έχει σαπίσει. Οι εργάτες είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο της ανθρωπότητας, που κατασκευάζουν όλα τα μέσα παραγωγής, που εξελίσσουν την τεχνολογία. Η εργατική τάξη σήμερα είναι η πιο πρωτοπώρα τάξη στον πλανήτη μας.

Όμως φυσικά η αστική τάξη, παλεύει με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στην εξουσία. Σήμερα που περνάει ακόμα μία κρίση, προσπαθεί να την ξεπεράσει, φορτώνοντας στους λαούς τα σπασμένα, για να μπορέσει να βγει κερδοφόρα από αυτήν, με τους λαούς και πάλι υποταγμένους. Ξέρει πολύ καλά ότι την κρίση την δημιουργεί το ίδιο το σύστημα που διαιωνίζει η τάξη αυτή. Ξέρει καλά ότι επειδή τα κεφάλαια που συσσωρεύουν οι καπιταλιστές απο τα κέρδη τους, δεν μπορούν να επενδύθουν σε κλάδους που δεν υπάρχει κέρδος (πχ. οικοδομικός κλάδος, υγείας, πρόνειας κλπ), δεν επενδύονται γενικά αν δεν κερδίζουν, οπότε και κάθονται στα θησαυροφυλάκια, περιμένοντας άχριστα χαρτια, σταματώντας την υποτιθέμενη ανάπτυξη. Η άρνηση επενδύσεων από τους καπιταλιστές δημιουργεί τις κρίσεις, γι'αυτό και οι αστικές κυβερνήσεις προσπαθούν να βρουν διεξόδους για τα κεφαλαια αυτά, χωρίς να θίγουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης, προσφέροντας στο πιάτο καινούριες κερδοφόρες επενδύσεις πχ. πηγές ενέργειας και μεταφοράς της, ηλεκτρισμός, νερό, πρώτες δηλαδή ανάγκες των λαών. Και φυσικά οι αστικές κυβερνήσεις που δεν είναι τίποτε άλλο από το υπαλληλικό προσωπικό της αστικής τάξης, δημιουργούν σήμερα δελεαστικές προϋποθέσεις για επενδύσεις, όπως φοροαπαλλαγές, εξαθλιωμένους μισθούς εργατικής δύναμης, προώθηση της εθελοντικής απλήρωτης εργασίας, κρατικές επιδοτήσεις με χρήματα των λαών και άλλα μέτρα τέτοια που περνάει σήμερα και η συγκυβέρνηση η δική μας.

Το κεφάλαιο, η αστική τάξη δεν έχει πατρίδα. Πατρίδα της είναι το κέρδος, γι'αυτό δεν υπάρχει πατριωτισμός σε έλληνες καπιταλιστές. Κλεινουν τα εργοστάσιά τους και ανοίγουν στην Κίνα, Ινδία, εφοπλιστές κατεβάζουν ελληνική σημαία και βάζουν ξένη γιατί τους συμφέρει οικονομικά, συμμαχούν μεταξύ τους ενάντια στους λαούς, διατηρώντας με κάθε μέσο τον διχασμό των εργαζομένων σε εργαζόμενους και ανέργους, σε δημόσιου και ιδιωτικούς υπαλλήλους, σε χαμηλόμισθους και υψηλόμισθους, σε μορφωμένους και αμόρφωτους, σε διαφορετικές ηλικίες, άντρες -γυναίκες κλπ, να μη μπορούν να συμμαχίσουν εναντίον τους. Ξέρουν τη δύναμη της εργατικής τάξης και την φοβούνται.

Σήμερα όσο ποτέ άλλωτε, η εργατική τάξη πρέπει να καταλάβει την πρωτοπώρα θέση της στην κοινωνική και ιστορική εξέλιξη της ανθρωποτητας και να παλέψει για την κατάργηση της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, για την κοινωνικοποίησή τους, για την κατάληψη της εξουσίας από τους αστούς, για την κατάργηση μνημονίων, χρέους κλπ. έτσι ώστε να σχεδιάσει την οικονομία κεντρικά με γνώμωνα τις λαϊκές ανάγκες που αυξάνονται όλο και περισσότερο.

Έτσι θα απαλλάξει την ανθρωπότητα από τα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες, από την σαπίλα των θεσμών τους, για να χτίσει την καινούρια σοσιαλιστική κοινωνία που θα οδηγήσει με επαναστατικούς αγώνες στον κομμουνισμό.

Το μόνο κόμμα που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών αγροτών, είναι το ΚΚΕ, το κόμμα του λαού. Είναι το μόνο κόμμα που αναδεικνύει την αναγκαιότητα της πάλης για την εργατική λαϊκή εξουσία, το πόσο επίκαιρος είναι ο σοσιαλισμός. Είναι το μόνο επαναστατικό κόμμα που αντιμετωπίζει την πραγματικότητα έτσι όπως είναι, αντικειμενικά, βασισμένο στην κοσμοθεωρία του μαρξισμού-λενινισμού. Που αγωνίζεται στην πρώτη γραμμή προσπαθώντας με πράξεις να γίνεται παράδειγμα επαναστατικότητας και αγωνιστικότητας

Αυτό το κόμμα έρχεται από το μέλλον για να τραβήξει τους εργαζόμενους μπροστά. Να πάρει μπρος επιτέλους η ρόδα της εξέλιξης της κοινωνίας μας, που με τον καπιταλισμό μένει στάσιμη εδώ και πάνω από 2 αιώνες περίπου.

Μπορεί αυτά που γράφω εδώ να τα βλέπετε ως ξύλινη γλώσσα, αλλά είναι πράγματα απλά, πραγματικά, και θέλουν μαζική προσπάθεια, συνειδητοποίηση και θυσίες για να γίνουν. Ο ελληνικός λαός σοφά λέει "αγαθά κόπεις κτώνται", "τίποτα δεν χαρίζεται" κλπ. Για όλα αυτά σας προτείνω να στηρίξετε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το ΚΚΕ και την Λαϊκή Συμμαχία που θέλει να ισχυροποιήσει, για να ξεκινήσει αυτή η αλλαγή που θα έρθει μόνο με μετωπιαία ρήξη και ανατροπή του συστήματος αυτού.

ΚΚΕ το κόμμα σου λαέ! 

Ruby Red

ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΛΕΓΕΙΣ...

Μπορείς να επιλέξεις...

Αν θα σου πάρουν ολόκληρο ή το μισό σου μεροκάματο. Αλλά όχι να δουλεύεις και να παίρνεις πίσω αυτό που  προσφέρεις. Αν θα δουλεύεις 2 ή 3 μέρες τη βδομάδα, 3 ή 5 μήνες το χρόνο (ή και καθόλου) χωρίς δικαιώματα, αλλά όχι να έχεις το δικαίωμα στη δουλειά.

Αν θα υποστείς ολοκληρωτική η μερική καταστροφή. Αλλά όχι να μην υποστείς καθόλου καταστροφή.

Αν το μέλλον σου θα είναι μαύρο ή γκρίζο. Αλλά όχι να ζήσεις ένα καλύτερο αύριο.

Αν θα σε γκρεμίσουν αργά ή αν απλά θα σε στήσουν εδώ και τώρα στα 6 μέτρα.

Αν θα ζήσεις μισή ζωή ή καθόλου. Αλλά όχι και να ζήσεις μια ευτυχισμένη ζωή, όπως είναι δικαίωμά σου.

Αν θα σου πάρουν όλες τις καταθέσεις ή τις μισές. Αλλά όχι να έχεις το δικαίωμα να μη σε κλέβουν, όταν «υπάρχουν έκτακτες συνθήκες».

Μπορείς να επιλέξεις...

Αν θα γυρίσεις λίγες ή πολλές δεκαετίες πίσω, αλλά όχι αν θα βαδίσεις μπροστά απολαμβάνοντας όσα πέτυχε τόσους αιώνες η ανθρωπότητα στην επιστήμη, στην τεχνολογία, στα ανθρώπινα δικαιώματα.

Αν οι «προστάτες» που θα προσκυνάς θα είναι Ευρωπαίοι, Ρώσοι ή Αμερικάνοι καπιταλιστές, αλλά ποτέ να ζήσεις ελεύθερα κι ανεξάρτητα σε μια χώρα που θα τραβάει το δικό της δρόμο σε συνεργασία με άλλους λαούς.

Αν θα αγοράζεις φθηνά ή ακριβά γενόσημα, αν θα στέκεσαι με υπομονή στις ουρές άθλιων ιατρείων μιας ανύπαρκτης δημόσιας υγείας ή αν θα τρέχεις να βρεις δανεικά για κάποιο ιδιωτικό γιατρό, αλλά ποτέ να έχεις δικαίωμα στην υγεία και την ολοκληρωμένη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη το 2013!

Αν θα στείλεις τα παιδιά σου μέχρι το γυμνάσιο ή μέχρι το λύκειο, αλλά ποτέ πια να έχεις πραγματικά το δικαίωμα να τα μορφώσεις, όπως τους αξίζει.

Αν θα σέρνεσαι σακατεμένος ή δούλος και με σκυφτό κεφάλι, αλλά όχι να βαδίζεις όρθιος και περήφανος γι' αυτό που είσαι.

Αν θα «διασκεδάζεις» με  άθλια ή με πανάθλια πολιτιστικά σκουπίδια από αυτά που σου προσφέρουν οι οθόνες τους, αλλά όχι να μετέχεις κι εσύ στη δημιουργία ενός άλλου ανθρώπινου και δικού σου πολιτισμού, που να ακουμπάει στον τόσο μεγάλο πλούτο της Τέχνης που έχει παραχθεί στους αιώνες.

Μπορείς να επιλέξεις...

Ποιον από τους διπλανούς σου θα ανταγωνιστείς ή θα μισήσεις, αλλά όχι να σχεδιάσεις και να ονειρευτείς μαζί τους έναν καλύτερο κόσμο.

Σε ποια ομάδα συνανθρώπων σου θα επιτεθείς, αρκεί να μην επιτίθεσαι σ' αυτούς που σπέρνουν το ρατσιστικό μίσος, αυτούς που χτίζουν τοίχους ανάμεσα σε ανθρώπους που υποφέρουν το ίδιο.

Αν θα πολεμήσεις σε ένα τοπικό ή σε ένα γενικευμένο πόλεμο, αλλά όχι να πολεμήσεις αυτούς που σου φέρνουν τους πολέμους στην πόρτα σου όλη την ώρα και να ζήσεις σε ένα κόσμο ειρηνικό και ανθρώπινο.

Είναι αλήθεια. Ο καπιταλισμός έχει πάντα ...επιλογές.

Φριχτές επιλογές.

Κατάλαβέ το επιτέλους. Ο καπιταλισμός δεν είναι απλά επικίνδυνος και καταστροφικός. Είναι ο ίδιος ο κίνδυνος και η καταστροφή. Ο καπιταλισμός είναι για τους καπιταλιστές, δεν είναι για σένα.

Τσάκισέ τον και σχεδίασε άλλη πορεία. «Δεν υπάρχει ούριος άνεμος για εκείνον που δεν ξέρει που πάει».

Ο σοσιαλισμός είναι η μόνη επιλογή. Είναι όσο ποτέ αναγκαίος.

Μπορείς πραγματικά. Να διαλέξεις και να παλέψεις. 

Του Γιώργου Σαρρή 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΑΛΚΙΝΟΟΥ ΙΩΑΝΝΙΔΗ

Όντως οι άνθρωποι της ελληνικής πραγματικότητας (και δεν βάζω μέσα τους εύπορους, τους μεγαλοαγρότες και τους έλληνες καπιταλιστές, αλλά τις εργατικές λαϊκές μάζες), όσο οξύνονται τα προβλήματά τους (που είναι όλα οικονομικής φύσεως), τόσο κλείνονται στον εαυτό τους, αρνούνται να αγωνιστούν από φόβο μη χάσουν και τα λίγα, εμμένουν σε πεποιθήσεις και παραδόσεις προηγούμενων χρόνων, παρασέρνοντας και τη νεολαία που παραπληροφορούν. Αγωνίζονται για την επιβίωσή τους και όχι για την ριζική αλλαγή της κοινωνίας μας και του συστήματος που τη δημιουργεί, διότι ο αγώνας επιβίωσης είναι πρωταρχική ανάγκη του ανθρώπου (δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίσοι, αλλοι είναι ελεύθεροι, άλλοι έχουν στόματα να θρέψουν, διαφορετικές ανάγκες τους κάνουν και διαφορετικούς).

Φυσικά θήγει επιφανειακά το θέμα της παιδείας των νέων, των αυριανών εργαζόμενων, που βγάζει ένα κάρο λογιστές και οικονομολόγους, έτοιμοι να υπηρετήσουν τυφλά τα συμφέροντα των μονοπωλίων και των κερδών τους. Σε βάθος όμως, η παιδεία είναι ταξικής φύσεως. Αυτός που κρατάει τα κλειδιά της οικονομίας (δηλαδή είναι ιδιοκτήτης μέσων παραγωγής), αυτός έχει την εξουσία, οπότε αυτός ρυθμίζει μέσω των υπαλλήλων του (δηλαδή την εκάστοτε κυβέρνηση) την παιδεία προς όφελός του. Όπως πχ, σήμερα με το σχέδιο "Αθηνά", οι υπάλληλοι των καπιταλιστών (συγκηβέρνηση) θέλουν να τους ευχαριστήσουν για ακόμα μία φορά ανοίγοντάς τους νέο δρόμο για περισσότερα κέρδη!

Πολλά πράγματα του παρελθόντος που μας φαίνονται τώρα ότι ήταν καλύτερα, τα έχουμε αντικαταστήσει με άλλα της υποκουλτούρας (όπως πχ τα σκυλάδικα, που αντιπροσωπεύουν στο έπακρο την στιγνή εμπορευματοποίηση του πολιτισμού για το κέρδος, οπότε χάνεται σταδιακά και η ποιότητα). Δε φταίει ο λαός όμως σε αυτό, διότι όταν και πίσω από τον πολιτισμό κρύβεται το κέρδος, καμία πλειοψηφία δεν μπορεί να διακρίνει την ποιότητα από την αισχροκέρδια, διότι αυτή η κομπίνα ξεκινάει από την παιδεία.

Το ελεύθερό του χρόνο δεν τον αντικατέστησε ο λαός με τις υπερωρίες. Το ίδιο το σύστημα δεν αφήνει ελεύθερο χρόνο σε κανέναν εργαζόμενο να μορφωθεί ουσιαστικά, να εκπολιτιστεί κλπ. Διότι αυτό θα ήταν εις βάρος του πρώτου.

Ο λαός έγινε καταναλωτικό ον, διότι το καπιταλιστικό σύστημα τον θέλει έτσι. Πίσω από τις διαφημήσεις, την τηλεόραση και το περιοδικό, κρύβεται η εξουσία του κεφαλαίου. Πχ για την 8η Μάρτη, η ημέρα της γυναίκας, που καθιερώθηκε σε συνέδριο το 1910 με προταση της κομμουνίστριας Κλάρας Τσέτκιν για να τιμήσει τους αγώνες των γυναικών της κλωστοϋφαντουργίας του 1856 (νομίζω ηταν τότε), ο δήμαρχος Παύλου Μελά Θεσσαλονίκης κάλεσε τις γυναίκες σε επιδειξη ομορφιάς και προϊόντων καλλοπισμου. Θαρρεις και οι γυναίκες γιαυτο ειναι προορισμένες. Ενώ ο σύλλογος μας έκανε εκδήλωση με θέμα την εκπαίδευση για τα παιδιά μας και δεν υπήρχε ενδιαφέρον. Λοιπόν το σύστημα καλλιεργεί τέτοιες συνειδήσεις και αυταπάτες.

Λέει "όταν όλα αλλάζουν". Τίποτα δεν έχει αλλάξει. Ο καπιταλισμός είναι στο τελευταίο του στάδιο ύπαρξης. Είναι μονοπωλιακός και επομένως ιμπεριαλιστικός. Κανένας δεν θέλει να το ανατρέψει (εκτός από τους κομμουνιστές), μόνο να το διαχειριστεί μέσα στην κρίση του (κάτι που έγινε επανειλλημένα στο παρελθόν, αλλά και σήμερα, και τίποτα δεν άλλαξε για τους λαούς).

Πλανάται πλάνην οικτρα όποιος θεωρεί το κούφιο ΟΧΙ της Κυπριακής Βουλής ένδειξη αγωνιστικότητας και ανωτερότητας σε αντίθεση με την συγκυβέρνηση της δικής μας χώρας. Στις τράπεζες τις κύπρου, οι ρώσοι καπιταλιστές έχουν δισεκατομύρια αποθηκευμένα, λόγω των διευκολύνσεων που τους προσφέρουν. Η Ευρωπαϊκή Ενωση, ήθελε να χτυπήσει αυτά τα κεφάλαια της αστικής τάξης της Ρωσίας, διότι παίζονται πολλά παιχνίδια για τις ενεργειακές πηγές που θέλουν να βάλουν χέρι ο καθενας. Η Κύπρος χρωστάει 40 δις στην Ρωσία και ζήτησε βοήθεια απο την Τρόικα. Οπότε μαζί με τα  αντιλαϊκά μέτρα (που κανείς δεν έκανε λόγο γιαυτα, εκτός από το ΚΚΕ) που περιλάμβανε το "σχέδιο Α" = μνημόνιο 1ο, η τρόικα ήθελε να κουρέψει καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ. Έδω λοιπόν κολλάει το ΟΧΙ της κυπριακής κυβέρνησης. Τα συμφέροντα των Ρώσσικων μονοπωλίων ήθελε να εξυπηρετήσει και φυσικά ζύγιζε τα συμφέροντά της. Και φυσικά ήρθε και είπε ναι στο σχέδιο Β της τρόϊκα, αφού δεν μπόρεσε να διαπραγματευτεί άλλο δάνειο από τη Ρωσία. Αυτή είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση από τότε που ιδρύθηκε, σκοπό έχει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των αφεντικών της, δηλαδή του κεφαλαίου, τελείως αντιλαϊκή και δεν πρόκειται να αλλάξει από τα μέσα.

Η κοινωνία μας έχει χτιστεί πάνω στην οικονομική σημερινή βάση, που είναι καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Η κοινωνία δεν μπορεί να στηρίξει τους ανέργους και άλλες ευπαθείς ομάδες, δεν μπορεί να στηρίξει με μηχανισμούς αλληλεγγύης την τραγική φτώχεια που υπάρχει, αν δεν βάλει ρότα για την ανατροπή του κοινωνικο-οικονομικού συστήματος που δημιουργεί και διαιωνίζει όλα αυτά τα προβλήματα για τους λαούς. Οσο συντηρούμε τον καπιταλισμό, με την μοιρολατρία του στυλ "τίποτα δεν γίνεται", όσο τρέφουμε κοινοβουλευτικές αυταπάτες βασιζόμενοι δηλαδή σε αριστερή κυβέρνηση, όσο αρνούμαστε να εμβαθύνουμε στα γεγονότα και να δούμε καθαρά τις αιτίες και όσο απομακρυνόμαστε από την μαρξιστική-λενινιστική κοσμοθεωρία, θα απογοητευόμαστε ακόμα περισσότερο και θα σκύβουμε το κεφάλι, γιατί δεν έχουμε καθαρό στόχο δηλαδή την βίαιη σύγκρουση με την αστική εξουσία και την ανατροπή της.

Αν νομίζει ο Ιωαννίδης και ο κάθε Ιωαννίδης οτι μπορεί να υπάρξει, ή υπήρξε ποτέ "δημοκρατία" στα πλαίσια του καπιταλισμου, πρέπει να κατέβει από το συννεφάκι του. Του φάνηκε δημοκρατία το οχι της κύπρου έστω για μιά στιγμη, αλλά στην πραγματικότητα απλά περιγράφει αυτό που μας πασάρουν τόσες μέρες τα αστικά ΜΜΕ. Εξάλλου ακόμα και το δάνειο που θέλει η κύπρος να πάρει από την τρόϊκα, τον μόνο στόχο που έχει έιναι να φθηνήνει η εργατικη δύναμη για να αυξήσουν τα κέρδη τους οι καπιταλιστές. Είναι από τη φύση του αντιλαϊκο, ασχέτως το ύψος του χρέους της χώρας.

Όπως έχει αποδειχθεί από την ιστορία της ανθρωπότητας, για να αλλάξει μία κατάσταση θέλει κοινωνική επανάσταση. Ο κοινοβουλευτισμός, το σύνταγμα, η αστικές εκλογές, το αστικό δίκαιο κλπ, είναι θεσμοί που δημιουργήθηκαν για να ελέγχουν την εργατική τάξη, για να την χαληναγωγούν. Όταν το σύστημα περνάει κρίση, όλοι οι θεσμοί πέφτουν σαν τραπουλόχαρτα και πίσω από τα ψεύτικα λόγια φαίνεται η πραγματικότητα, δηλαδή η αδίστακτη εξουσία του καπιταλισμού, που θέλει παση θυσία (των λαών μόνο!) να διατηρήσει τα κέρδη του και την εξουσία του.

Κι εγώ πολύ θα ήθελα να μπορεί ένα κοινωνικοοικονομικο σύστημα να αλλάζει σταδιακά, χωρίς ανθρωπινες απώλειες, αλλά αυτό είναι κάτι ουτοπικό. Ο καπιταλισμός δεν θα αλλάξει από μέσα, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα γίνει λαϊκη και ανθρώπινη, οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες δεν θα προστατέψουν τους λαούς ποτε. Η εργατική τάξη είναι αυτή που πρέπει να συνειδητοποιήσει το καθήκον της, το ρόλο της για να φέρει τα πανω κάτω.

Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα?

(quote της Ρόζας Λούξεμπούργκ, γερμανίδα κομμουνίστρια επαναστάτρια)

RUBY RED

ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ

Όσο κι αν μας αηδιάζουν τα αστικά κανάλια των καπιταλιστών ιδιοκτητών (σκαι, μεγκα, αντ1 κλπ), εμάς τους κομμουνιστές μας δίνουν την δυνατότητα να ξετρυπώνουμε την αλήθεια προβλέποντας, βασιζόμενοι στην επιστημονική κοσμοθεωρία μας και τις νομοτέλειες της, και προειδοποιώντας τον λαό για το τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Εξάλλου, δεν είναι δύσκολο να ξεμπροστιάσεις τους αριστοκράτες δημοσιογράφους και όλα όσα προσπαθούν να περάσουν μέσα από τα "αντικειμενικά" ρεπορτάζ και ειδήσεις τους! Αγγίζουν την γελοιότητα!

Η ίδια η νομοτελειακή εξέλιξη της κοινωνίας και της φύσης θα δικαιώσει την ΚΝΕ και το ΚΚΕ, θα αφήσει τους αντιδραστικούς με ανοιχτό στόμα. Η κοινωνία προχωράει μπροστά, απλά τυχαίνει οι κομμουνιστές να βαδίζουν δίπλα της και να προσπαθούν να τραβήξουν την ανθρωπότητα από τη γαλαρία του καπιταλισμού στην πρώτη θέση του κομμουνισμού!

Αν κάποιος λοιπόν θέλει να συνεχίζει να εμπιστεύεται τους ιδεαλιστές φιλόσοφους, τους μεταφυσικούς, τους παπάδες και διάφορους άλλους λασπωμένους ιδεολόγους, εγώ λοιπόν επιλέγω να εμπιστευτώ την αποδεδειγμένα επιστημονικά ιδεολογία των Marx-Engels-Lenin, η οποία είναι η πιο σύγχρονη και τελειοποιημένη κοσμοθεωρία και ιδεολογία για την κοινωνία και την φύση, για τον άνθρωπο και την συνείδησή του, για τις κοινωνικές και ιστορικές νομοτέλειες που υπάρχουν είτε το θέλουμε είτε όχι.

Λαπαδιασμένοι και σάπιοι "ενωμένοι"¨αριστεροί οπορτουνιστές, ρεφορμιστές κλπ, όπως αηδίαζε πριν 100 χρόνια με σας ο Λένιν, έτσι αηδιάζω κι εγώ που υπάρχετε και που προσπαθείτε να τραβήξετε την κοινωνία προς τα πίσω! Ε λοιπόν δεν θα τα καταφέρετε αυτή τη φορά.

Η πείρα των επιτευγμάτων, αλλά και των σφαλμάτων των σοσιαλιστικών χωρών και των ΚΚ τους, θα μας οδηγήσει εκ νέου σε μία νέα προσπάθεια η οποία όμως θα κρατήσει, όχι για 70 χρόνια, αλλά για 700! Και που ξέρεις! Η Κοινωνία βρίσκεται σε αδιάκοπη εξέλιξη! Μετά την κομμουνιστική κοινωνία, θα δημιουργηθεί άλλο σύστημα, αλλά πάντα σύμφωνα με τις ανάγκες των λαών διότι το κομμουνιστικό σύστημα θα έχει ήδη δώσει ένα τέλος στην ύπαρξη των τάξεων, στο κυνήγι του κέδρους, στον σταρχιδισμό και στην εγωπάθεια! Τις ανάγκες αυτές σήμερα δεν μπορεί να τις καλύψει στο απειροελάχιστο ο σάπιος καπιταλισμός, έτσι ο ίδιος σαν σύστημα δημιουργεί και αναπαράγει τέτοιου τύπου ανθρώπους που τους φαίνεται φυσιολογικό η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο! Στο επόμενο επαναστατικό σύστημα που έρχεται, θα αλλάξει τον άνθρωπο! Θα τον υποχρεώσει να εμφανίσει την πραγματική του φύση! Δηλαδή την ανάγκη του για συλλογικότητα, για κοινωνική συμμετοχή, για αλληλεγγύη, για ανιδιοτελή προσφορά στον συνάνθρωπο! Αυτός είναι ο πραγματικός άνθρωπος που κρύβουμε μέσα μας εμείς οι εργάτες (όχι όλοι), αλλά η πρωταρχική μας ανάγκη για επιβίωση, δηλαδή η ανάγκη μας για απόκτηση υλικών αγαθών, που δεν είναι εξασφαλισμένη, μας κάνει άγριους εκμεταλλευτές.

Και κάθε κοινωνικοοικονομικό σύστημα που έχει αντικαταστήσει άλλο στην ιστορία της ανθρωπότητας, το κατάφερε πάντα με τη βία. Η βία ως μέσο για την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη, δεν είναι κάτι που ανακάλυψαν οι κομμουνιστές και προωθούν, δεν είμαστε υπέρ της βίας. Η ίδια η ιστορία το επιβάλει. Και όποιος δεν παραδέχεται την επαναστατική βία ως μέσο για την κατάληψη της εξουσίας, απλά γλείφει τα παπάρια των κεφαλαιοκρατών! Αυτοί με τη βία μας επιβάλουν τους νόμους τους, κι εμείς η περήφανη εργατική τάξη θα επιβάλουμε με τη βία την εξουσία μας! Για να φέρουμε πραγματική Ειρήνη και Δημοκρατία στην ανθρωπότητα πρέπει να πολεμήσουμε ταξικά ενωμένοι, ενάντια στον πραγματικό εχθρό. Ενάντια στα παράσιτα που ζουν εις βάρος μας...

Τιμή και δόξα σε όλους τους εργάτες που πολέμησαν και πολεμούν ακόμα ενάντια στον ταξικό εχθρό!

Τιμή και δόξα στους επαναστάτες μπολσεβίκους και στον σοβιετικό λαό!

Τιμή και δόξα στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος!

Τιμή και δόξα στα επαναστατικά κομμουνιστικά κόμματα όπως το δικό μας! Το ΚΚΕ!!!

RUBY RED

ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ, Η ΑΓΝΩΣΤΗ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΜΑΝΕΣ

ΔΙΑΦΥΛΑΞΤΕ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ, ΤΗΝ ΖΩΗ.

ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ ΠΟΥ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΔΡΑΙΩΣΕΤΕ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ, ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΕΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΑΝΑΚΛΑΨΕΤΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΑΣΑΛΕΥΤΑ ΚΟΥΦΑΡΙΑ.

ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟΥΝ ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΟΤΙ ΤΗΝ ΑΥΡΙΑΝΗ ΜΕΡΑ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ ΤΟ ΠΡΩΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΒΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΜΕΛΙΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΟΣΜΟ.

ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ, ΠΟΥ ΟΜΩΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ.

ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΑΔΙΣΤΑΚΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΔΟΜΩΝ.

ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΟΔΟ ΤΗΣ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ ΤΗΣ.

ΤΟ ΣΤΑΜΑΤΗΜΑ ΤΩΝ ΦΡΙΚΑΛΕΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ ΜΕ ΘΑΝΑΤΟΥΣ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ. ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΩΝ.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ,

ΕΣΕΙΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΕΤΕ ΤΗΝ ΖΩΗ,ΠΟΥ ΓΕΝΝΑΤΕ ΤΟ ΘΑΥΜΑ,ΠΟΥ ΤΟΥ ΔΙΝΕΤΕ ΣΑΡΚΑ ΚΑΙ ΟΣΤΑ,ΠΟΥ ΤΟ ΤΑΙΖΕΤΕ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΤΕ, ΜΗΝ ΤΟΝ ΛΥΠΗΘΕΙΤΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.
ΧΤΥΠΑΤΕ ΤΟΝ ΜΕ ΜΑΝΙΑ.
ΝΑ ΦΟΒΗΘΕΙ,ΝΑ ΧΑΘΕΙ,ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ Η ΕΙΡΗΝΗ ΣΕ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΠΡΩΤΟΠΟΡΕΣ,ΟΜΟΡΦΕΣ,ΓΛΥΚΕΣ, ΕΡΓΑΤΡΙΕΣ ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ, ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΧΩΡΟ ΔΟΥΛΙΑΣ, ΣΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ, ΣΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ, ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΕ ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ,

ΓΙΝΕΤΕ ΚΥΜΑ ΜΕΓΑΛΟ,ΟΜΟΡΦΟ,ΚΥΜΑ ΠΟΥ ΑΦΡΙΖΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ΤΗΝ
ΑΔΙΚΙΑ,ΤΗΝ ΣΤΕΡΗΣΗ,ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΑΣ ΣΤΕΡΗΣΟΥΝ.

ΜΕ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΟΓΕ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ, ΜΕ ΤΟ ΣΥΜΒΟΛΟ ΤΗΣ, ΚΟΥΡΑΓΙΟ, ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ.
ΟΙ ΧΟΡΤΑΣΜΕΝΟΙ ΣΑΣ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΛΗΣΤΟΙ ΣΑΣ ΤΡΕΜΟΥΝ.
ΤΡΕΜΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΣΑΣ,ΠΟΥ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΛΑΓΗ.

ΤΗΝ ΑΝΟΙΞΗ...

ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΕΡΑ ΟΧΘΗ ΟΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ, ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ, ΤΗΣ ΔΟΥΛΙΑΣ, ΤΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΤΟΥ ΠΡΩΙΝΟΥ, ΤΟΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΔΡΟΣΕΡΟΥ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΟΥ.

RED

ΤΗΝ ΑΝΤΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

Η συμπεριφορά του ανθρώπου κατευθύνεται από την ιδεολογία του για τον κόσμο, για την κοινωνία και για το καθεστώς στο οποίο ζει. Το να είναι περισσότερο φιλάνθρωπος ή περισσότερο νομοταγής, δεν συνεισφέρει στην εξέλιξη της ανθρωπότητας.
 

Η ανθρώπινη φύση έχει ελαττώματα σήμερα. Αλλά αυτά τα ελαττώματα δεν είναι φυσιολογικά. Είναι ΤΕΧΝΗΤΑ. Δημιουργήθηκαν στη συνείδηση του ανθρώπου από εξωτερικούς παράγοντες δηλαδή από την κοινωνική εξέλιξη. Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι συντροφικό και κοινωνικό ον, δεν λειτουργεί ατομικά, είναι αλληλέγγυο και δεν έχει αισθήματα δόλου, κλοπής, κερδοσκοπίας, τυχοδιωκτισμού. Και θα φανεί παρακάτω.

Θα παραθέσω ιστορικά γεγονότα της κοινωνικής εξέλιξης:

Οι μεγάλες αλλαγές στην ανθρώπινη κοινωνία, ιστορικά, δεν καθιερώθηκαν αμέσως. Με επανάσταση και αγώνες, με οπισθοδρόμηση της νίκης της επανάστασης πάντα, ήρθαν έπειτα οι αλλαγές. Η σημερινή κοινωνία και η πολιτική της ζωή δεν ήταν όπως την ξέρουμε σήμερα. Η σημερινή αστική τάξη που μας κυβερνάει, κάποτε ήταν υποδουλωμένη σε φεουδαρχικά καθεστώτα. Θέλοντας λοιπόν να αναλάβουν οι αστοί τα ινία της εξουσίας, επαναστάτησαν ενάντια στους φεουδάρχες δίνοντας το αίμα τους για το σκοπό τους. Δεν κέρδισαν κατευθείαν. Υπήρχε μια ύφεση στον αγώνα τους, αλλά είχαν κάνει την αρχή. Και στους αιώνες που ήρθαν, αφάνισαν και το τελευταίο ίχνος του φεουδαρχικού καθεστώτος, καθιερώνοντας τον εαυτό τους ως εξουσία, δημιουργώντας τη δημοκρατία, το σύνταγμα, το κοινοβούλιο, το στρατό, το δικαστήριο και άλλους θεσμούς που σήμερα θεωρούμε την ύπαρξή τους δεδομένη! 

Οι αστοί λοιπόν, σε συνδυασμό με την βιομηχανική επανάσταση καθιέρωσαν την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής (και δε μιλάω για στέγη) και τη μισθωτή εργασία (δηλαδή την εκμετάλλευση των ανθρώπων για το κέρδος). Έτσι λοιπόν αντί να ευημερούν όλοι οι λαοί της γης με την τεράστια ανάπτυξη στην παραγωγή προϊόντων πρώτης ανάγκης και στην εξέλιξη των μέσων παραγωγής, άρχιζαν να πλουτίζουν μόνο αυτοί που ήταν ιδιοκτήτες, και να φτωχαίνουν αυτοί που παρήγαγαν τον πλούτο, δηλαδή χωρίστηκαν οι άνθρωποι σε τάξεις. Η αστική τάξη, η μεσαία τάξη, και η εργατική τάξη. Η μεσαία τάξη εξαφανίστηκε λόγω της ανταγωνιστικότητας και της κερδοσκοπίας, δηλαδή την απορρόφησαν τα μεγάλα τραστ (συνενώσεις παραγωγής με συγκεκριμένο αντικείμενο=τα σημερινά μονοπώλια πχ. μονοπώλιο των μέσων μεταφοράς). Οπότε έως τα σήμερα, η ανθρωπότητα είναι χωρισμένη σε δύο τάξεις. Στην αστική και στην εργατική. 

Με την εξέλιξη του καπιταλιστικού συστήματος που δημιουργήθηκε, τα ινία της εξουσίας πλέον δεν τα είχαν οι αστοί πολιτικάντηδες, αλλά μια χούφτα πλουτοκράτες που είχαν στην ιδιοκτησία τους τα μέσα παραγωγής. Με τα χρήματα που έχουν οι καπιταλιστές σήμερα, λαδώνουν τους πολιτικούς για να φτιάχνουν νόμους προς όφελός τους (δημόσια χρέη, φόροι, τιμές αγοράς, δικαιοσύνη κλπ), και εις βάρος της εργατικής τάξης που εκμεταλλεύονται. Στα χέρια τους έχουν την αστυνομία, το στρατό, τα ΜΜΕ κλπ, για να εμποδίζουν με κάθε τρόπο τον επαναστατικό χαρακτήρα της εργατικής τάξης, να μπορέσει να εκπληρώσει τον σκοπό της, να αλλάξει την σάπια κοινωνία που την εκμεταλλεύεται. Να εμποδίζουν δηλαδή την εκμεταλλευόμενη τάξη να επαναστατήσει εναντίον τους (φυσικά και με την συνεχή λάσπη που ρίχνουν στο μοναδικό κόμμα που την αντιπροσωπεύει, το κομμουνιστικό κόμμα). Που κάποτε οι ίδιοι επαναστάτησαν εναντίων των εκμεταλλευτών τους! Που κάποτε στους ίδιους λέγανε ότι είναι ουτοπία να διεκδικούν την εξουσία!

Το σημερινό κράτος όπως το ξέρουμε συνειδητά, δεν είναι τίποτ'αλλο από ένα εργαλείο εκμετάλλευσης, καθυπόταξης και ελέγχου της εργατικής τάξης από την πλουτοκρατία. Ένας τρόπος για να υπακούει ο εργάτης στον εκμεταλλευτή του (όλοι οι νόμοι σε μία πραγματική σημοκρατία θα πρέπει να υπηρετούν το δίκαιο του εργάτη, γιατί είναι ο μόνος που παράγει τον πλούτο). Το κράτος εμφανίζεται μόνο όταν οι αντιθέσεις μεταξύ των τάξεων μεγαλώνουν (βλ. σήμερα που οι δυνάμεις καταστολής αυξάνονται και επιτίθενται δείχνοντας ξεδιάντροπα το πρόσωπό τους στην εργατική τάξη με πολλά παραδείγματα, πχ. ΜΑΤ της κυβέρνησης προς όφελος του καπιταλιστή Μάνεση, για το σπάσιμο της απεργίας των εργατών του στον Ασπρόπυργο).

Μαρξ: "Το κράτος είναι όργανο ταξικής κυριαρχίας, όργανο καταπίεσης της μιας τάξης από την άλλη, νομιμοποιεί την καταπίεση αυτή, μετριάζοντας την σύγκρουση των τάξεων" (αυτό σημαίνει ότι ποτέ κανένα κράτος δεν υπήρξε ούτε θα υπάρχει υπέρ των εργαζομένων, διότι πολύ απλά ελέγχεται από τους πλουτοκράτες!). 

Λένιν: "Το κράτος δεν υπάρχει για να συμφιλιώνει τις τάξεις, παρά μόνο για να αφαιρει τα μέσα της καταπιεζόμενης τάξης να πολεμήσει τους καταπιεστές της"! "...είναι όργανο εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας από το κεφάλαιο"!

Λένιν: "Η Δημοκρατία είναι το καλύτερο δυνατό περίβλημα του καπιταλισμού, και όταν το κεφάλαιο αποκτήσει το καλύτερο περίβλημα, τότε καθιερώνεται η εξουσία του και όσα πολιτικά πρόσωπα κι αν αλλάξουν στην κυβέρνηση, δεν θα αλλάξει η εξουσία του"! (Ο Λένιν πίστευε και εφάρμοσε φυσικά, μέχρι το θάνατό του, ότι αν δεν πάρει την εξουσία στα χέρια της η εργατική τάξη, δηλαδή να καθιερώσει την δικτατορία του προλεταριάτου, προσωρινά, καμία εναλλαγή κυβέρνησης δεν θα τη σώσει από τα δεινά της, διότι θα κυβερνιέται από το κεφάλαιο!)

Σύμφωνα με τον μαρξισμό-λενινισμό, κανένα κόμμα που αναλαμβάνει ένα κράτος δεν μπορεί να βάλει αυτό το κράτος πάνω από τις δύο τάξεις, διότι όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το κράτος είναι εργαλείο μόνο του εκμεταλλευτή. Καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να κουμαντάρει την πλουτοκρατία, διότι αυτή στην ουσία έχει την εξουσία! Δεν μπορεί να υπάρξει υπερταξικό κράτος, κάτι που ισχυρίζεται ότι μπορεί να κάνει το οπορτουνιστικό ΣΥΡΙΖΑ, που θέλει παση θυσία την εξουσία του κοινοβουλίου!

Λένιν: "Οι μορφές των αστικών κρατών ποικίλλουν, αλλά έχουν έναν κοινό παράγοντα. Είναι δικτατορίες του κεφαλαίου, των πλουτοκρατών". "Η κρατική μηχανή (στρατός-γραφειοκρατία) πρέπει να τσακιστεί από την εργατική τάξη και να δημιουργηθεί ένα νέου τύπου κράτος που θα υπηρετεί τα συμφέροντα της πλειοψηφίας και θα υποδουλώνει την μειοψηφία, τους εχθρούς του λαού"

Λένιν: "Κοινοβουλευτισμός είναι να αποφασίζεις κάθε λίγα χρόνια ποιος θα τσαλαπατά, θα καταπνίγει το λαό στη Βουλή. Κούφιο λογοκοπίο, διότι στα παρασκήνια παίρνονται οι αποφάσεις". "Δεν υπάρχει ειρηνικός δρόμος προς το σοσιαλισμό και όποιος το ισχυρίζεται αυτό ονειροπολεί, αφού πουθενά δεν υπάρχει πραγματική δημοκρατία".

Λένιν: "Δεν μπορεί να υπάρξει επαναστατικό κίνημα χωρίς επαναστατικό κόμμα" (δουλειά που κάνει εδώ και 90 χρόνια το ΚΚΕ για την ελληνική εργατική τάξη μας και συμβάλλει στον προλεταριακό διεθνισμό).

Σκεφτείτε τα λόγια του επαναστάτη Λένιν. 

Τα πράγματα στον πλανήτη μας είναι έτσι ακριβώς όπως τα περιέγραψα. Θεωρώ ότι αυτός που δεν αναγνωρίζει την πραγματική κατάσταση της ανθρωπότητας και την πραγματική λύση για την διέξοδο από αυτήν την λούμπα, ονειροβατεί και καθυστερεί την επανάσταση! Πρέπει ο καθένας μας να ταχθεί ιδεολογικά και αγωνιστικά υπέρ της εργατικής τάξης και να υποστηρίζει το μοναδικό όπλο της εργατιάς, δηλαδή την ιδεολογία του Μαρξ-Λένιν χωρίς περικοπές! Να υποστηρίζει το ΚΚΕ, γιατί στρατηγικά εφαρμόζει την ιδεολογία του Μαρξισμού-Λενινισμού χωρίς περικοπές! Η στρατηγική του ΚΚΕ δεν είναι πρωτότυπη! Είναι η στρατηγική που πρέπει να ακολουθεί το κόμμα της εργατικής τάξης, το επαναστατικό της κόμμα, που προσπαθεί να την ξυπνήσει με κάθε τρόπο από τον ύπνο του δικαίου, που προσπαθεί να την ενώσει σε κοινό στόχο για την ανατροπή και την ΝΙΚΗ!!!

 
Ένγκελς: "Το "γενικό εκλογικό δικαίωμα" είναι δείκτης ωριμότητας της εργατικής τάξης". Η ωριμότητά της φαίνεται μόνο όταν στηρίζει το επαναστατικό της κόμμα, το ΚΚ. Εκεί κρίνεται η ψήφος της! Έτσι μόνο τρίζουν οι καρέκλες των παράσιτων αστικών γουρουνιών (βλ. Πάγκαλο, Βενιζέλο, κλπ). Έτσι οργανώνεται η επανάσταση!

Η επανάσταση δεν μπορεί να σταματήσει! Την αντεπανάσταση ακολουθεί επανάσταση!!!

by Ruby Red

ΤΩΡΑ

Είναι πολύ σημαντικό, μάλλον καθοριστικό για το λαϊκό κίνημα, να βρίσκεται ζωντανό και ενεργό ένα σοσιαλιστικό εργατικό κόμμα στο πεδίο της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης και ιδίως κάτω από τις σημερινές κρίσιμες αλλά και καθοριστικές στιγμές για την εργατική τάξη και το λαό της χώρας μας.

Το ΚΚΕ είναι η κολόνα, όπου πάνω της μπορούν να στηριχτούν οι εργάτες, οι αγρότες, οι υπάλληλοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, αλλά και να το στηρίξουν. Είναι η βάση για την ανασύνθεση  του συνδικαλιστικού κινήματος, με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές συνδικαλιστές και τους συνεργαζόμενους. Πρέπει η εργατική τάξη να πάρει την απόφαση, επιτέλους να πολιτικοποιήσει στο σύνολο τους τα αιτήματα της, να υιοθετήσει αγωνιστική επαναστατική πολιτική, να αφαιρέσει την εξουσία από τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και τις ανώδυνα αναδείξει με την δύναμη της την ανάγκη αλλαγής πλεύσης της πατρίδας, που τώρα είναι γαντζωμένη στο άρμα των ιμπεριαλιστών κάτω από την εξουσία του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, των μονοπωλίων, των πολυεθνικών.

Να αναδεχθεί η μόνη διέξοδος που δεν είναι άλλη από την μονομερή διαγραφή του χρέους, με την σύγχρονη έξοδο από την ευρωπαϊκή ένωση και τους διαφόρους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, και με λαϊκό εργατικό έλεγχο σε όλα τα επίπεδα της οικονομικής και πολίτικης ζωής, για την ειρήνη και την ευημερία του λαού μας.

Τα αστικά κόμματα μαζί και τα λεγόμενα αριστερά (βλ. ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ) έχουν αναγάγει την πολιτική εξαπάτηση του λαού μας σε τέχνη. Προβάλλουν με στόμφο αμείλικτα ερωτήματα, και τρομοκρατικά διλλήματα, βάζουν δήθεν πολιτικούς και οικονομικούς γρίφους στον λαό μας σχετικά με το τι θα γίνει εάν αποφασίσει ο λαός να αποχωρήσει από την ευρωπαϊκή ένωση, να καταργήσει τα μνημόνια και να διαγράψει μονομερώς το χρέος. Πίσω από αυτά τα διλλήματα που του βάζουν βρίσκεται ο φόβος τους για την κατάργηση των μονοπωλίων ο φόβος τους για την εξουσία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, ο φόβος τους για το πέρασμα από τον σάπιο καπιταλισμό στον σοσιαλισμό.

Η εργατική τάξη πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι είναι η μόνη τάξη που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα, ότι είναι η πρωτοπόρα τάξη, αυτή που παράγει τα πάντα, αλλά απολαμβάνει ψίχουλα και σε λίγο ούτε και ψίχουλα. Το ΚΚΕ είναι το κόμμα της εργατικής τάξης, η πολιτική και ταξική της έκφραση. Χωρίς το κόμμα της η εργατική τάξη είναι ανίσχυρη, ανάπηρη, χωρίς την κοσμοθεωρία του μαρξισμού-λενινισμού, άοπλη.

Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο λαός μας πρέπει να ορθώσει το ανάστημα του, να μην φοβηθεί και με πρωτοπόρο το κόμμα τούτο ΚΚΕ, να σαρώσει και να πνίξει τα παράσιτα, τους κεφαλαιοκράτες, τους καπιταλιστές και το ντόπιο πολιτικό τους προσωπικό. Αυτοί που τώρα κουνάνε το δάχτυλο στην εργατική τάξη, στην φτωχή αγροτιά, στους αυτοαπασχολούμενους, πρέπει να ηττηθούν μέσα στον λαό, πρέπει να ηττηθούν πολιτικά και κοινωνικά, να χάσουν τα πολιτικά και λαϊκά τους ερείσματα, να αφοπλιστούν.

Η εργατική τάξη να πυκνώσει στο λαϊκό κίνημα, να υποστηριχτούν αγωνιστές συνδικαλιστές με θέσεις που θα βγάζουν τον λαό μας από το τέλμα της εξαπάτησης και της πολίτικης κοροϊδίας. Να αναδεχθεί ότι καμιά κυβέρνηση από μόνη της δεν μπορεί να αλλάξει τα πράγματα, μόνο ο λαός μπορεί να το κάνει αν το πάρει απόφαση.

Το ΚΚΕ έχει αναδείξει αυτήν την ώριμη ανάγκη. Ο λαός μας πρέπει να βάλει τα δυνατά του, να καταλάβει ότι οι μόνες θυσίες που θα πιάσουν τόπο, είναι οι θυσίες για να εδραιώσει αυτός την δική του εξουσία, για την οικοδόμηση του σοσιαλισμού στη χώρα μας. Η εργατική λαϊκή εξουσία είναι αναγκαιότητα και προϋπόθεση για την οικονομική ανασυγκρότηση της πατρίδας μας με βάση τις ανάγκες του λαού μας. Είναι νομοτέλεια. Χωρίς αυτήν την αποφασιστική αλλαγή τίποτε καλό δεν μας περιμένει.

Ο καπιταλισμός σέρνεται, ξεψυχάει και θέλει να πάρει μαζί του στον γκρεμό και τους λαούς με ιμπεριαλιστικούς πολέμους αναδιανομής της γης και των αγορών. Η ανάδειξη της αναγκαιότητας της ειρήνης, της απομάκρυνσης όλων των στόλων από την λεκάνη της μεσογείου, ο τερματισμός της διχοτόμησης της Κύπρου, η ίδρυση ελεύθερου παλαιστινιακού κράτους, η εκμετάλλευση των οικονομικών πόρων των χωρών προς όφελος των λαών και όχι των μονοπωλίων, δηλαδή του ορυκτού πλούτου, των πετρελαϊκών κοιτασμάτων και του φυσικού αερίου, είναι αιτήματα πολιτικά σημερινά και εφικτά. ΤΩΡΑ. Όχι αύριο ή στο απώτερο μέλλον.

Η εργατική τάξη στο σύνολο της μαζί με τους συμμάχους της πρέπει να παλέψει ΤΩΡΑ για την αλλαγή, να προκαλέσει με την δύναμη της, τριγμούς και αστάθεια σε κάθε αστική κυβέρνηση. Πρέπει από δω και πέρα και ανεξάρτητα από τα σχέδια των ντόπιων αστών και του ξένου κεφαλαίου και του πολιτικού τους προσωπικού, καμιά κυβέρνηση να μην παραμένει σταθερή, θα πρέπει να παραπαίει και να πέφτει όσο συχνότερα γίνεται. Καμιά σταθερότητα στις αστικές κυβερνήσεις. Σταθερότητα αστικών  και δήθεν αριστερών κυβερνήσεων σημαίνει δεινά για τον λαό μας. Οι αστοί και οι δήθεν αριστεροί πολιτικοί το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό και το φοβούνται. Αυτό θα σημαίνει αλλαγή του συσχετισμού των δυνάμεων μέσα στον λαό και την προλείανση του εδάφους για να αλλάξει χέρια η εξουσία.

Ο λαός μας είναι αυτός που τελικά θα δώσει την λύση. Η εργατική τάξη με αιχμή του δόρατος της το κόμμα της το ΚΚΕ θα διαμορφώσει τελικά το περιβάλλον για την μεγάλη πολιτική και οικονομική αλλαγή στην χώρα μας προς όφελος του λαού.

ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΟΥ ΤΟ ΚΚΕ

RED