ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΠΙΣΤΗΣ

Ερώτηση 1η: Είσαι κομμουνιστής; 

Απάντηση: Ναι. 

Ερώτηση 2η: Ποιος ο στόχος των κομμουνιστών;

Απάντηση: Ο μετασχηματισμός της κοινωνίας με τέτοιο τρόπο που να επιτρέπει σε κάθε μέλος της να αναπτύσσει και να αξιοποιεί απολύτως ελεύθερα όλες τις ικανότητες και τις δυνάμεις του, χωρίς συνάμα να επιβουλεύεται τις βασικές συνθήκες αυτής της κοινωνίας.

Ερώτηση 3η: Πώς σκοπεύετε να πετύχετε αυτό το στόχο;

Απάντηση: Μέσω της κατάργησης της ατομικής ιδιοκτησίας, τη θέση της οποίας θα καταλάβει η κοινή ιδιοκτησία.

Ερώτηση 4η: Πώς τεκμηριώνετε την κοινή ιδιοκτησία σας;

Απάντηση: Πρώτον, με την ανάπτυξη της βιομηχανίας, της αγροτικής παραγωγής, του εμπορίου και της αποικιοποίησης που δημιούργησαν πλήθος παραγωγικών δυνάμεων και μέσων επιβίωσης και με τις άπειρες δυνατότητες που εμπεριέχονται στις μηχανές, στα χημικά και στα άλλα βοηθητικά εξαρτήματα, για απεριόριστη αύξησή τους.

Δεύτερον, με το ότι στη συνείδηση ή στα αισθήματα κάθε ανθρώπου οι γνωστές θέσεις υπάρχουν ως ακλόνητες αρχές, θέσεις που είναι αποτέλεσμα όλης της ιστορικής ανάπτυξης και δεν απαιτούν απόδειξη. 

Ερώτηση 5η: Ποιες είναι αυτές οι θέσεις;

Απάντηση: Για παράδειγμα, κάθε άνθρωπος επιδιώκει να είναι ευτυχισμένος. Η ευτυχία κάθε ανθρώπου είναι αναπόσπαστη από την ευτυχία όλων κλπ. 

Ερώτηση 6η: Πώς σκοπεύετε να προετοιμάσετε την κοινή σας ιδιοκτησία;

Απάντηση: Με τη διαφώτιση και την ένωση του προλεταριάτου. 

Ερώτηση 7η: Τι είναι το προλεταριάτο;  

Απάντηση: Προλεταριάτο είναι εκείνη η κοινωνική τάξη που ζει αποκλειστικά από την εργασία της και όχι από το κέρδος από κάποιο κεφάλαιο. Επομένως η τάξη εκείνη, της οποίας η ευτυχία ή η δυστυχία, η ζωή ή ο θάνατος εξαρτώνται από την οικονομική συγκυρία, με μια λέξη από τις διακυμάνσεις του ανταγωνισμού. 

Ερώτηση 8η: Δηλαδή οι προλετάριοι δεν υπήρχαν πάντα; 

Απάντηση: Οχι πάντα. Φτωχές και εργαζόμενες τάξεις υπήρχαν πάντα και συνήθως οι εργαζόμενοι ήταν σχεδόν πάντα φτωχοί. Οι προλετάριοι δεν υπήρχαν πάντα, όπως και ο ανταγωνισμός δεν ήταν πάντα ελεύθερος. 

Ερώτηση 9η: Πώς εμφανίστηκε το προλεταριάτο;

Απάντηση: Το προλεταριάτο εμφανίστηκε ως αποτέλεσμα της εισαγωγής των μηχανών που άρχισαν να εφευρίσκονται από τα μέσα του περασμένου αιώνα και από τις οποίες οι σημαντικότερες είναι: η ατμομηχανή, η κλωστική μηχανή και η υφαντική μηχανή4. Αυτές οι μηχανές που κόστιζαν πολύ και επομένως ήταν προσιτές μόνο στους πλούσιους, εκτόπισαν τους τότε εργάτες, εφόσον με τη βοήθεια των μηχανών μπορούσαν πιο γρήγορα και πιο φθηνά να παραχθούν εμπορεύματα, απ’ ό,τι ήταν σε θέση να τα παράγουν οι τότε εργάτες με τις ατελείς τους κλωστικές μηχανές και τους αργαλειούς. Με αυτό τον τρόπο οι μηχανές παρέδωσαν πλήρως τη βιομηχανία στα χέρια των μεγάλων καπιταλιστών και οδήγησαν στο να χάσει τελείως την αξία της εκείνη η ασήμαντη ιδιοκτησία που κατείχαν οι εργάτες και που αποτελούνταν κυρίως από τα εργαλεία τους, από τους αργαλειούς κλπ. Ετσι ο καπιταλιστής τα πήρε όλα και ο εργάτης τίποτα. Με αυτό τον τρόπο τέθηκε η αρχή του βιομηχανικού συστήματος. Οταν οι καπιταλιστές είδαν πόσο τους συμφέρει, άρχισαν να επιδιώκουν την εξάπλωση του βιομηχανικού συστήματος σε όλο και περισσότερους κλάδους εργασίας. Ολο και περισσότερο πραγματοποιούσαν τον καταμερισμό της εργασίας μεταξύ των εργαζομένων, έτσι ώστε αυτός που πριν εκτελούσε εξολοκλήρου τη δουλειά, από εδώ και στο εξής εκτελούσε μόνο κάποιο τμήμα της.

Η απλοποιημένη με τον τρόπο αυτό δουλειά επέτρεπε την κατασκευή των ειδών πιο γρήγορα και για αυτό πιο φθηνά και μόνο αργότερα σχεδόν σε κάθε κλάδο εργασίας ανακάλυπταν ότι και εδώ μπορούσαν να αξιοποιηθούν μηχανές. Μόλις σε κάποιο κλάδο εργασίας εδραιωνόταν η βιομηχανική παραγωγή, όπως συνέβη στην κλωστική και υφαντουργία, πέρναγε στα χέρια των μεγάλων καπιταλιστών και οι εργάτες έχαναν και τα τελευταία υπολείμματα της ανεξαρτησίας τους.

Σταδιακά φτάσαμε στην καθιέρωση σε όλους σχεδόν τους κλάδους της εργασίας της βιομηχανικής παραγωγής. Ως αποτέλεσμα αυτού, το τότε μεσαίο κοινωνικό στρώμα, ειδικά οι μικροί τεχνίτες, όλο και περισσότερο χρεοκοπούσαν, η προηγούμενη κατάσταση του δουλευτή άλλαξε τελείως και διαμορφώθηκαν δύο νέες τάξεις που σταδιακά καταβρόχθιζαν όλες τις υπόλοιπες. 

Συγκεκριμένα:

Ι. Η τάξη των μεγάλων καπιταλιστών, οι οποίοι σε όλες τις πρωτοπόρες χώρες είναι σχεδόν οι μοναδικοί ιδιοκτήτες των μέσων επιβίωσης, όπως και εκείνων των μέσων (μηχανών, εργοστασίων, εργαστηρίων κ.ο.κ.), με τη βοήθεια των οποίων παράγονται αυτά τα μέσα επιβίωσης. Είναι η αστική τάξη ή μπουρζουαζία. 

ΙΙ. Η τάξη των απολύτως μη εχόντων, οι οποίοι εξαιτίας αυτού είναι αναγκασμένοι να πουλούν στην πρώτη τάξη των αστών την εργασία6 τους, για να πάρουν από αυτούς σε αντάλλαγμα μονάχα μέσα επιβίωσης. Εφόσον σε αυτό το εμπόριο εργασίας οι πλευρές βρίσκονται σε άνιση θέση και οι αστοί σε πιο συμφέρουσα, οι μη έχοντες αναγκάζονται και συμβιβάζονται με τις κακές συνθήκες που διαμορφώνουν γι’ αυτούς οι αστοί. Αυτή η εξαρτώμενη από τους αστούς τάξη ονομάζεται τάξη των προλεταρίων ή προλεταριάτο. 

Ερώτηση 10η: Ποια η διαφορά του προλετάριου από το δούλο; 

Απάντηση: Ο δούλος έχει πουληθεί μια για πάντα. Ο προλετάριος είναι αναγκασμένος από μόνος του να πουλά τον εαυτό του καθημερινά και κάθε ώρα. Ο δούλος αποτελεί ιδιοκτησία ενός αφεντικού και γι’ αυτό η ύπαρξη του δούλου, όσο μίζερη και αν είναι, είναι εξασφαλισμένη. Ο προλετάριος, μπορούμε να πούμε, είναι δούλος όλης της αστικής τάξης και όχι ενός αφεντικού και γι’ αυτό η ύπαρξή του δεν είναι εξασφαλισμένη όταν κανείς δεν αγοράζει την εργασία του, όταν κανείς δεν έχει ανάγκη την εργασία του. Ο δούλος θεωρείται αντικείμενο και όχι μέλος της αστικής κοινωνίας. Ο προλετάριος αναγνωρίζεται ως προσωπικότητα, ως μέλος της αστικής κοινωνίας. Συνεπώς η ύπαρξη του δούλου μπορεί να είναι πιο ανεκτή από του προλετάριου, αλλά ο τελευταίος βρίσκεται σε ανώτερο επίπεδο ανάπτυξης. Ο δούλος απελευθερώνεται με το να γίνει προλετάριος και απ’ όλες τις σχέσεις ιδιοκτησίας καταργεί μόνο τη σχέση της δουλείας. Ο προλετάριος μπορεί να απελευθερωθεί μόνο εάν καταργήσει την ιδιοκτησία γενικά. 

Ερώτηση 11η: Ποια η διαφορά του προλετάριου από το δουλοπάροικο;

Απάντηση: Υπό τη χρήση του δουλοπάροικου βρίσκεται κομμάτι γης, συνεπώς εργαλείο παραγωγής και γι’ αυτή δίνει μεγάλο ή μικρό μέρος των εσόδων του. Ο προλετάριος δουλεύει με εργαλεία παραγωγής που αποτελούν ιδιοκτησία άλλου και εκείνος παραχωρεί στον προλετάριο για την εργασία του μερίδιο του προϊόντος, το οποίο καθορίζεται από τον ανταγωνισμό. Το μερίδιο του δουλοπάροικου καθορίζεται από την ίδια του την εργασία, συνεπώς από τον ίδιο. Το μερίδιο του προλετάριου καθορίζεται από τον ανταγωνισμό, συνεπώς, πρώτα από όλα από τον αστό. Η ύπαρξη του δουλοπάροικου είναι εξασφαλισμένη, ενώ η ύπαρξη του προλετάριου δεν είναι. Ο δουλοπάροικος απελευθερώνεται με το να εκδιώξει το φεουδάρχη του και να γίνει ο ίδιος ιδιοκτήτης, συνεπώς εισέρχεται στη σφαίρα του ανταγωνισμού και προσχωρεί προσωρινά στους εύπορους, στην προνομιακή τάξη. Ο προλετάριος απελευθερώνεται με το να καταργήσει την ιδιοκτησία, τον ανταγωνισμό και όλες τις ταξικές διαφορές. 

Ερώτηση 12η: Ποια η διαφορά του προλετάριου από τον τεχνίτη;

Απάντηση: Σε αντίθεση με τον προλετάριο ο ονομαζόμενος τεχνίτης, που τον περασμένο αιώνα ακόμη υπήρχε σχεδόν παντού και ακόμη υπάρχει πού και πού, είναι το πολύ-πολύ προσωρινός προλετάριος. Στόχος του είναι να αποκτήσει ο ίδιος κεφάλαιο και με τη βοήθειά του να εκμεταλλεύεται άλλους εργάτες. Αυτό το στόχο μπορεί συχνά να πετύχει εκεί όπου ακόμη υπάρχουν συντεχνίες ή εκεί όπου η ελευθερία της τέχνης δεν οδήγησε ακόμη στη βιομηχανοποίησή της και στον έντονο ανταγωνισμό. Μα μόλις το βιομηχανικό σύστημα εισέρχεται σε μια τέχνη και ανθεί πλατιά ο ανταγωνισμός, αυτή η προοπτική εκλείπει και ο τεχνίτης όλο και περισσότερο μεταμορφώνεται σε προλετάριο. Με αυτό τον τρόπο ο τεχνίτης απελευθερώνεται, είτε γινόμενος αστός είτε περνώντας εντελώς στο μέσο κοινωνικό στρώμα είτε γινόμενος προλετάριος ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού (όπως συμβαίνει τώρα στις περισσότερες των περιπτώσεων) και προσχωρεί στο κίνημα του προλεταριάτου, δηλαδή στο λιγότερο ή περισσότερο συνειδητό κομμουνιστικό κίνημα. 

Ερώτηση 13η: Συνεπώς δε θεωρείτε ότι η κοινή ιδιοκτησία ήταν δυνατή σε όλες τις εποχές; 

Απάντηση: Οχι. Ο κομμουνισμός εμφανίστηκε μόνο τότε, όταν οι μηχανές και οι άλλες εφευρέσεις έκαναν δυνατή για όλα τα μέλη της κοινωνίας την προοπτική της ολόπλευρης μόρφωσης, της ευτυχισμένης ύπαρξης. Ο κομμουνισμός είναι διδασκαλία της απελευθέρωσης που δεν ήταν εφικτή για τους δούλους, τους δουλοπάροικους ή τους τεχνίτες, μα έγινε δυνατή μόνο για τους προλετάριους και γι’ αυτό αναπόφευκτα ανήκει στο 19ο αιώνα και δεν ήταν δυνατή οποτεδήποτε σε προηγούμενες εποχές. 

Ερώτηση 14η: Ας επιστρέψουμε στην έκτη ερώτηση. Εάν εσείς σκοπεύετε να προετοιμάσετε την κοινή ιδιοκτησία μέσω της διαφώτισης και της ένωσης του προλεταριάτου, τότε συνεπακόλουθα απορρίπτετε την επανάσταση; 

Απάντηση: Είμαστε πεπεισμένοι ότι κάθε συνομωσία όχι μόνο δεν ωφελεί αλλά και βλάπτει. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι επαναστάσεις δε γίνονται προμελετημένα και αυθαίρετα και ότι οι επαναστάσεις παντού και πάντα αποτελούν αναγκαία συνέπεια των περιστάσεων, οι οποίες εξ ολοκλήρου δεν εξαρτώνται από τη θέληση και την καθοδήγηση μεμονωμένων κομμάτων, όπως και ολόκληρων τάξεων. Παράλληλα όμως βλέπουμε ότι η ανάπτυξη του προλεταριάτου σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου καταπιέζεται βίαια από τις εύπορες τάξεις και ότι με αυτό τον τρόπο οι αντίπαλοι των κομμουνιστών δουλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις για την επανάσταση (σ.μ. εξωθούν το προλεταριάτο στην επανάσταση). Αν όλα αυτά, τελικά, σπρώξουν το καταπιεσμένο προλεταριάτο σε επανάσταση, τότε θα υπερασπιζόμαστε την υπόθεση του προλεταριάτου με τις πράξεις το ίδιο καλά, όπως τώρα με τα λόγια. 

Ερώτηση 15η: Σκοπεύετε στη θέση της τωρινής κοινωνικής τάξης να εισάγετε αμέσως την κοινή ιδιοκτησία; 

Απάντηση: Δεν το σκεφτόμαστε καν. Η ανάπτυξη των μαζών δεν επιτρέπει την έκδοση διαταγμάτων. Καθορίζεται από την ανάπτυξη των σχέσεων, στις οποίες ζουν αυτές οι μάζες και γι’ αυτό γίνεται σταδιακά. 

Ερώτηση 16η: Με ποιο τρόπο θεωρείτε δυνατή τη μετάβαση από τη σύγχρονη κατάσταση στην κοινή ιδιοκτησία;

Απάντηση: Πρώτη βασική προϋπόθεση για την εισαγωγή της κοινής ιδιοκτησίας είναι η πολιτική απελευθέρωση του προλεταριάτου μέσω της καθιέρωσης δημοκρατικού συντάγματος.

Ερώτηση 17η: Ποιο θα είναι το πρώτο σας μέτρο αφότου καθιερώσετε τη δημοκρατία;

 

Απάντηση: Η εξασφάλιση μέσων συντήρησης στο προλεταριάτο.

Ερώτηση 18η: Πώς σκοπεύετε να το πραγματοποιήσετε;

Απάντηση: Ι. Μέσω ενός τέτοιου περιορισμού της ατομικής ιδιοκτησίας, που προετοιμάζει τη σταδιακή μεταμόρφωσή της σε κοινωνική ιδιοκτησία, για παράδειγμα, μέσω της προοδευτικής φορολογίας, του περιορισμού του δικαιώματος κληρονομιάς προς όφελος του κράτους κ.ο.κ.

ΙΙ. Μέσω της εξασφάλισης δουλειάς στους εργάτες σε εθνικά εργαστήρια και εργοστάσια, όπως και σε εθνικά κτήματα.

ΙΙΙ. Μέσω της διαπαιδαγώγησης όλων των παιδιών με έξοδα του κράτους. 

Ερώτηση 19η: Πώς θα οργανώσετε αυτή την διαπαιδαγώγηση στη μεταβατική περίοδο; 

Απάντηση: Ολα τα παιδιά, από τη στιγμή που μπορούν να κάνουν χωρίς τη μητρική φροντίδα, θα ανατρέφονται και θα μορφώνονται σε κρατικά ιδρύματα.

Ερώτηση 20η: Δε θα διακηρυχθεί μαζί με την εισαγωγή της κοινής ιδιοκτησίας και η κοινοκτημοσύνη των γυναικών;

Απάντηση: Με κανένα τρόπο. Στις προσωπικές σχέσεις μεταξύ συζύγων, όπως και στις υποθέσεις της οικογένειας γενικά, θα ανακατευόμαστε στο βαθμό που η διατήρηση των υπαρχόντων μορφών θα εμποδίζει το νέο κοινωνικό σύστημα. Αλλωστε γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στην πορεία της Ιστορίας οι οικογενειακές σχέσεις έχουν υποστεί αλλαγές ανάλογα με τις σχέσεις ιδιοκτησίας και τις περιόδους ανάπτυξης και γι’ αυτό το λόγο η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας θα ασκήσει σημαντική επίδραση και σε αυτές. 

Ερώτηση 21η: Θα διατηρηθούν οι εθνότητες στο σοσιαλισμό;

Απάντηση: Τα εθνικά χαρακτηριστικά των λαών που ενώνονται στη βάση της αρχής της κοινής ιδιοκτησίας, ακριβώς ως αποτέλεσμα αυτής της ένωσης θα αναμειχθούν αναπόφευκτα και με αυτό τον τρόπο θα εξαλειφθούν, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα εκλείψουν κάθε είδους διαφορές μεταξύ κοινωνικών στρωμάτων και οι ταξικές διαφορές ως αποτέλεσμα της καταστροφής της βάσης τους, της ατομικής ιδιοκτησίας. 

Ερώτηση 22η: Οι κομμουνιστές απορρίπτουν τις υπάρχουσες θρησκείες; 

Απάντηση: Ολες οι θρησκείες που υπήρξαν έως τώρα ήταν εκφράσεις της ιστορικής βαθμίδας ανάπτυξης χωριστών λαών ή λαϊκών μαζών. Ο κομμουνισμός είναι εκείνη η βαθμίδα ιστορικής ανάπτυξης που κάνει περιττές και καταργεί [aufhebt] όλες τις υπάρχουσες θρησκείες.

Εξ ονόματος και με εντολή του Συνεδρίου

Ο Γραμματέας   

Χάιντε10

Ο Πρόεδρος

Καρλ Σιλλ11

Λονδίνο, 9 Ιουνίου 1847

ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥΣ. 1ο Μέρος

Μιας και είμαστε ακόμα στο πνεύμα της εθνικής μας εορτής, είναι ευκαιρία να συγκρίνουμε δύο παρόμοιες και ανόμοιες καταστάσεις πολέμου.

Στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο εχθρός απειλούσε τον λαό μας ότι θα τον υποδουλώσει. Ο εχθρός ήταν επεκτατικός, εθνικιστικός. Ήταν ο φασισμός με ιταλικό και γερμανικό πρόσωπο. Και τα εγκλήματά του? Θάνατος παντού. Δολοφονίες, βιασμοί, βασανιστήρια, κλοπές, βία, εκτελέσεις, επιδρομές και ό,τι χειρότερο μπορεί να φανταστεί ο νους (ή να το έχει δει σε ταινίες που προωθούν τη βία).
Τα όπλα που χρησιμοποιούσε ο φασισμός ήταν φυσικά η εκμετάλλευση της τότε ελληνικής κυβέρνησης και των ΜΜΕ της, σπέρνοντας θετική προπαγάνδα υπέρ των κατακτητών ως σωτήρες του ελληνικού έθνους, με αφίσες παντού, με πρωτοσέλιδα και εντυπωσιακά άρθρα στις κυκλοφορούσες εφημερίδες του σήμερα. Και βέβαια αφού ο ελληνικός λαός αποφάσισε να αντισταθεί στον εχθρό (αργώντας ένα χρόνο), τότε το μεγαλύτερο όπλο του δεύτερου ήταν ο πολεμικός του εφοδιασμός. Πιστόλια, μαχαίρια, γκλομπς και διάφορα άλλα όπλα για να μπορεί να σκοτώνει τους Έλληνες.

Βέβαια, εμβαθύνοντας παραπέρα, το σημαντικότερο όπλο του φασισμού ήταν ο στρατός του. Εκατομμύρια νέοι 18 χρ. και άνω υπηρέτησαν τη σβάστιγκα, κάνοντας τα χειρότερα εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Νέα παιδιά, εκπαιδευμένα, πορωμένα, ρατσιστές πεποισμένοι πως ανήκουν στην γερμανική "καθαρή" φυλή. Είχαν κι αυτά γονείς. Ήταν κι αυτά κάποτε αθώα γλυκά παιδάκια. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ασπάστηκαν τον ναζισμό (πολλοί απ'αυτούς και Έλληνες), πόσο διαφορετικοί θα ήταν, αν είχαν πει ΟΧΙ στις εγκληματικές ενέργειες και στον επεκτατικό πόλεμο του Χίτλερ! Έγιναν η ψυχή του κινήματος, του πολέμου. Χωρίς την χρήση αυτών των ανθρώπων, η ναζιστική μηχανή δεν θα δούλευε ποτέ.Επομένως, μπορούμε να συμπεράνουμε συνοπτικά ότι τα όπλα του ναζισμού ήταν:

1. Τα ΜΜΕ και η προπαγάνδα
2. Πολεμικός εφοδιασμός
3. Παιδεία (εκπαίδευση των νέων για την μετατροπή τους σε φασίστες)
4. Στρατός
5. Ο άνθρωπος (γενικά), που είναι ο σημαντικότερος παράγοντας και εργαλείο για να δουλέψει οτιδήποτε!

Ο εχθρός λοιπόν το 1940, πριν απο 70 περίπου χρόνια, ήταν ξεκάθαρος, και ξεκάθαρος ήταν και ο τρόπος που έπρεπε να αντιμετωπιστεί.

Σήμερα, που ο ελληνικός λαός ζει μέσα σε οικονομική κρίση, ύφεση, λιτότητα, ανεργεία, φτώχεια, τείνει να εμπιστεύεται ολοένα και περισσότερο ανθρώπους οι οποίοι εκπροσωπούν το φασισμό, πράγμα οξύμωρο, διότι όπως αναφέραμε παραπάνω, κάποτε ήταν ο εχθρός του. Κάποτε ήταν ο δολοφόνος του.
Βέβαια εν έτη 2012, ο φασισμός είναι άλλη μία μάσκα για να φοράει ο πραγματικός εχθρός του λαού μας, αλλά και των λαών της Ευρώπης γενικότερα. Ποιός είναι όμως ο πραγματικός εχθρός τελικά?
Ας δούμε λίγο τα όπλα που χρησιμοποιεί εναντίον των Ελλήνων.

"Η Θρησκεία είναι το όπιο του λαού" είπε κάποτε ο Καρλ Μαρξ. Είχε δίκιο? 

Ο ορθόδοξος χριστιανισμός ήταν και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας μας, άλλωτε για καλό, άλλωτε για κακό. Φυσικά, κατά την ύφεση, μόνο κακό κάνει. Πρώτον, το κράτος είναι αυτό που πληρώνει τους μισθούς όλων των παπάδων και των ομοίων τους, χωρίς να τους μειώνει (Εκκλησία-Έλληνες 1-0), δηλαδή χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου (είτε πιστεύει, είτε όχι...). Η περιουσία της Εκκλησίας, βολικά, δεν φορολογείται (Εκκλησία-Έλληνες 2-0). Επίσης, ο καθείς υπάλληλος της ορθόδοξης εκκλησίας, μπορεί να έχει τη δική του γνώμη (η Εκκλησία μας δεν έχει ολόκληρη μία κοινή θέση να αντιπροσωπεύει, ο καθένας κάνει ό,τι θέλει) για τα πολιτικο-κοινωνικά δρώμενα, να την εκφράζει δημόσια και να πορώνει φυσικά τους έλληνες και άλλους, πολίτες. Πχ. το συμβάν με τον νεαρό δημιουργό του γκρουπ για τον γέροντα "παστίτσιο", ή τις έξαλλες διαμαρτηρίες έξω από το θέατρο Χυτήριο, στην Αθήνα, ενάντια  στο "αντιχριστιανικό" έργο (Εκκλησία-Έλληνες 3-0)! Η Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί και συνεχίζει και διατηρεί το κανάλι της 3Ε στον ψηφιακό κόσμο εν καιρώ κρίσης (6.000.000 ευρώ πρέπει να δώσει κάποιος για να έχει μία ψηφιακή θέση Mpeg4), με οικονομικό χέρι βοηθείας από το κράτος?....Ποιος ξέρει... (Εκκλησία-Έλληνες 4-0). Η Εκκλησία επίσης καλλιεργεί τον ρατσισμό εναντίον άλλων φυλών στα μυαλά των Ελλήνων (Εκκλησία-Έλληνες 5-0), δηλώνοντας κάτα της δημιουργίας τζαμιού, για να προσεύχονται οι μουσουλμάνοι, ή για ναούς άλλων θρησκευμάτων (αν δεν είναι αυτό φασισμός, τότε τι είναι?). Παρ'όλ'αυτά οι Έλληνες μετανάστες αγωνίζονταν για να δημιουργήσουν κοινότητες και να χτίσουν μία ορθόδοξη εκκλησία για να πηγαίνουν. Τυχαίο?
Για να είμαστε αντικειμενικοί, υπάρχουν και κάποιοι υπάλληλοι της εκκλησίας οι οποίοι είναι υπέρ των συμφερόντων του λαού μας (Εκκλησία-Έλληνες 5-1)!
Όλα τα παραπάνω καθιστούν τη Θρησκεία, όπλο του εχθρού του λαού, γι'αυτό εξάλλου τη χρηματοδοτεί και την διαιωνίζει. Διότι είναι ένα εργαλείο αποπροσανατολισμού του κόσμου από το να καταλάβει την αλήθεια που κρύβεται πίσω από τα γεγονότα. Ποιος είναι άλλωστε ο λόγος που η Εκκλησία μας έχει τόσα προνόμια, τόση περιουσία, τόση ελευθερία και δικαιώματα? Μήπως οι ελληνικές κυβερνήσεις την διατηρούν επειδή είναι θρήσκες οι ίδιες? Ή μήπως επειδή ξέρουν ότι η Εκκλησία έχει τεράστια επιροή πάνω στα πλήθη?

Άλλο ένα όπλο του σημερινού εχθρού μας είναι τα ΜΜΕ. Εδώ πλέον δε χρειάζονται πολλές εξηγήσεις πιστεύω. Η χουντική και κατοχική λογοκρισία πέφτει σύννεφο πάνω στους δημοσιογράφους, οι οποίοι, αν σηκώσουν κεφάλι και πουν την αλήθεια, διώκονται και συλλαμβάνονται, όπως πχ ο Βαξεβάνης.

COPYRIGHT: ΟΡΝΕΡΑΚΗΣ

Ο εξ ολοκλήρου έλεγχος των ΜΜΕ από και υπέρ της εκάστοτε κυβέρνησης, διαφαίνεται έντονα σήμερα με την κρίση, διότι πρέπει να περάσει ανόδυνα η υποδούλωση του ελληνικού λαού στο καινούριο καθεστώς. Τα ΜΜΕ κατευθύνουν τον λαό ώστε να πάρει αποφάσεις υπέρ του εχθρού, αντί να αποφασίσει να αγωνιστεί εναντίον του. Πχ. στις δεύτερες εκλογές του Ιούνη, μία έξαρση επικρατούσε στην τηλεόραση, ακόμα και με ρεπορτάζ από το BBC, ότι ο λαός πρέπει πάση θησεία να βγάλει κυβέρνηση αλλιώς μπορεί να φύγει απο την ΕΕ και να κυρίξει πτώχευση, και με τη δραχμή τα cornflakes θα κοστίζουν 9 ευρώ (ξένη μάρκα προϊόντος, αλλά αυτό δεν μας πείραξε!) κ.α. τέτοια τρομοκρατικά. Έτσι ο λαός βιάστηκε να ψηφίσει και τι έκανε? Δημιούργησε μία συνγκυβέρνηση από τρία κόμματα ορκισμένα ότι ποτέ δεν θα συνεργάζονταν μεταξύ τους και μία αντιπολίτευση ή οποία κάθε βδομάδα αλλάζει πολιτική γραμμή (διαγραφή του μνημονίου, έξω από το ευρώ/ καταγγελία του μνημονίου/ δημιουργία άλλου καλύτερου μνημονίου μέσα στο ευρώ/ καλύτερη διαπραγματευση/ μετατροπή σε νέο ΠΑΣΟΚ), γλύφοντας παράλληλα τους επιχειρηματίες και δινοντας άφεση αμαρτιών σε κάθε προδότη του λαού! Αν δεν είναι αυτό έλεγχος του λαού μέσα από τα ΜΜΕ τότε τι είναι?
Το χειρότερο είναι ότι τέσσερα από αυτά τα κανάλια (ΕΡΤ 1,3, ΝΕΤ, 3Ε) τα πληρώνει ο έλληνας φορολογούμενος για να του λένε την αλήθεια. Η αλήθεια των ΜΜΕ είναι αυτή: 

Να μην αγωνιστεί κανείς. 

Να μη ξεσηκωθεί κανείς. 

Πατριώτης είναι αυτός που πληρώνει. 

Ο λαός χρωστάει. 

Η κρίση είναι και του λαού. 

ΚΚΕ. Τι είναι αυτό? Δεν το γνωρίζουμε. Μακρυά από τα κανάλια μας...

Τα καμώματα της Χρυσής Αυγής είναι πρώτο θέμα τηλεθέασης!

Αστυνομία-Στρατός. Άλλο ένα όπλο του εχθρού, το οποίο πληρώνει ο Έλληνας φορολογούμενος, υποτίθεται για να τον προστατεύει. Πώς λοιπόν αποδικνύεται ότι είναι εργαλείο του εχθρού του λαού? Πάρτε παράδειγμα τα ΜΑΤ! Τι κάνουν τα ΜΑΤ? Λειτουργούν ως καταστάλτικές δυνάμεις εναντίον επισοδείων και τραμπουκισμού. Αυτό ήταν παλιά. Σήμερα με την κρίση, το ΜΑΤ χρησιμοποιείται για να καταστάλλει κάθε είδους διαμαρτηρία εναντίον της κυβέρνησης και του καθεστώτος! Ύποπτο? Μαζί με των παπαδων, ποιοι άλλοι μισθοί δεν έχουν μειωθεί? Των ΜΑΤ, των κατασταλτικών δυνάμεων! Όταν ρέει το χρήμα, το ΜΑΤ μπορεί και να σκοτώσει για χάρη του εχθρού! Αν κοπεί τι θα γίνει? Ποιος όμως πληρώνει με το μόχθο του τα ΜΑΤ? Ο λαός! Τι ειρωνία! Αχ λαέ μπουνταλά!

Άλλο ένα παράδειγμα η δουλειά της αστυνομίας και των δικαστών. Γιατί συνελήφθη ο δημοσιογράφος Βαξεβάνης? Μήπως γιατί προσπάθησε να αποκαλύψει και να δημοσιεύσει στον λαό μία αλήθεια για δύο πολιτικούς? Μήπως λειτούργησε έτσι εναντίον του καθεστώτος? "Το να γνωρίζει κάποιος την αλήθεια και μόνος να την φωνάζει, έιναι μία πράξη επαναστατική". Βέβαια η προειδοποίηση στον Βαξεβάνη να σταματήσει, έγινε εδώ και πολύ καιρό, με την τότε εισβολή κάποιων στην κατοικία του, χωρίς να κλέψουν κάτι, ψάχνοντας τον ίδιο. Τυχαίο?

Ο στρατός θα είναι το επόμενο βήμα της κυβέρνησης για να σταματήσει τις διαμαρτηρίες που θα ακολουθήσουν (ήδη έδειξε τη δύναμη της με την τεράστια περιφρούρηση της στρατιωτικής παρέλασης), ώντας πιο έντονες και μαζικές. Άραγε αν ο στρατός μας αρνηθεί να επιτεθεί στον λαό, δεν θα αποφύγουμε έτσι έναν νέο εμφύλιο?

Μέχρι στιγμής συμπεράσματα:

Πόσα κοινά όπλα έχουν ο εχθρός του 1940 και το σημερινός εχθρός του ελληνικού λαού? Τα ΜΜΕ και την προπαγάνδα τους, τον Στρατό, τον άνθρωπο που κινεί αυτά τα όπλα (δημοσιογράφοι, ΜΑΤ, Αστυνομικοί, στρατιώτες). Τρία κοινά όπλα έχουν μέχρι στιγμής τα οποία και πληρώνουν αδρά.

Συνεχίζεται...

ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΥΛΗ

Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΖΕΙ ΜΟΡΦΗ ΝΑΙ, ΑΛΛΑ Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΩΣ ΨΥΧΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΕΝ ΖΩΗ, ΣΤΑΜΑΤΑΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΑΦΟΥ ΠΕΘΑΝΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ. ΝΑΙ Η ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ, ΧΑΝΕΤΑΙ, ΠΑΙΡΝΕΙ ΑΛΛΗ ΜΟΡΦΗ, ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΝΑ ΜΕ ΤΗ ΦΥΣΗ ΠΡΟΦΑΝΩΣ. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΥΣΣΩΡΕΥΟΝΤΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΨΥΧΕΣ ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΟΙ ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ, ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΜΟΡΦΗ. 

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΠΙΑ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΣΚΕΨΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΣΟΥ, ΑΠΛΑ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΣΑΙ ΣΕ ΑΫΛΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΝΕΣΑΙ ΣΤΟ ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΠΡΟΦΑΝΩΣ.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ, ΚΑΙ ΩΣ ΜΕΤΑΤΡΑΠΩΜΕΝΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΠΟΙΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΒΟΥΛΗΣΗ ΟΠΩΣ ΕΙΧΕΣ ΟΤΑΝ ΗΣΟΥΝ ΖΩΝΤΑΝΟΣ.

ΝΑΙ ΣΥΜΦΩΝΩ. Η ΔΥΝΑΜΗ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΜΑΣ. ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΝ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΚΟΣΜΟ. ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΛΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΣΤΕΓΑΖΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΜΑΣ. 

ΠΟΛΛΟΙ ΑΝΑΖΗΤΟΥΝ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ. ΑΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ.

ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΙ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ, ΟΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗ ΡΩΣΣΙΑ, ΑΛΛΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΡΑΓΔΑΙΑ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, ΠΡΕΠΕΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΥΛΙΣΤΙΚΗ. ΝΑ ΠΕΤΑΞΕΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΚΑΘΕ ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΕΙΑ, ΚΑΙ ΝΑ ΕΠΙΚΕΝΤΡΩΘΕΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΣΤΗΝ ΥΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ.

ΕΤΣΙ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ Η ΡΩΣΣΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΟΔΕΥΣΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΓΡΗΓΟΡΑ, ΔΙΟΤΙ ΑΚΥΡΩΣΕ ΚΑΘΕ ΤΙ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΟ.

Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΦΥΣΙΚΗ, ΧΗΜΕΙΑ, ΕΠΙΣΤΗΜΗ, ΕΜΕΝΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΤΗ ΓΗ, ΤΗ ΦΥΣΗ, ΔΙΟΤΙ ΩΘΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΑΡΧΙΚΟ ΟΝ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑΘΕΡΟ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ, ΚΑΙ ΠΑΛΙΟ ΟΣΟ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΤΑΘΕΡΟ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ. ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΡΕΙ.

ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ Η ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ, ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΑ ΑΠΕΔEIΞΕ ΟΤΙ Η ΡΗΞΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΗ. ΔΙΟΤΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΕΞΕΛΙΣΣΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΠΡΟΣ. ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΑΡΕΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ, ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΜΠΟΥΡΔΟΜΕΤΑΦΥΣΙΚΑ ΤΟΥ, ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΕΔΩ ΚΑΙ ΕΝΑΝ ΑΙΩΝΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ.

ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΨΗΛΑ, ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΕΙΣ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙΣ ΟΤΙ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ (ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΑΝ ΘΕΣ) ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΔΙΑΙΩΝΗΣΗ ΤΟΥ. ΟΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΝΑ ΣΥΓΚΡΙΝΟΥΜΕ ΠΤΥΧΕΣ-ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΥ, ΜΕ ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ. ΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑ.

ΦΥΣΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

“Όλες οι θρησκείες, με τους Θεούς, ημίθεους και προφήτες τους, τους μεσσίες και Αγίους τους, δημιουργήθηκαν από την εύπιστη φαντασία των ανθρώπων που δεν είχαν ακόμα φθάσει στην πλήρη ανάπτυξη των πνευματικών τους ικανοτήτων. Συνεπώς, ο θρησκευτικός ουρανός είναι απλούστατα αντικατοπτρισμός όπου ο άνθρωπος, εκστασιασμένος από την άγνοια και την πίστη, ανακαλύπτει την εικόνα του, αλλά διευρυμένη και ανεστραμμένη - δηλαδή θεοποιημένη. Η ιστορία των θρησκειών, της γέννησης, της ακμής, και της παρακμής των Θεών που δέσποζαν διαδοχικά στην ανθρώπινη πίστη, δεν είναι λοιπόν τίποτα άλλο, παρά η ανάπτυξη της συλλογικής νόησης και συνείδησης των ανθρώπων. Στο μέτρο που μέσα στην ιστορικά προοδευτική πορεία τους ανακάλυπταν, είτε στον εαυτό τους είτε στη φύση, μια δύναμη, ιδιότητα ή και σημαντικό ελάττωμα, τα απέδιδαν στους Θεούς τους, αφού προηγουμένως τους μεγαλοποιούσαν υπέρμετρα, καθώς συνηθίζουν να κάνουν τα παιδιά, με μία πράξη της θρησκευτικής φαντασίας τους [...]. Με όλο τον οφειλόμενο σεβασμό, λοιπόν, στους μεταφυσικούς και τους θρησκευτικούς ιδεαλιστές, τους φιλόσοφους, τους πολιτικούς ή τους ποιητές: η ιδέα του Θεού υπονοεί την παραίτηση του ανθρώπινου λόγου και της δικαιοσύνης, είναι η αποφασιστικότερη άρνηση της ανθρώπινης ελευθερίας, και αναγκαστικά καταλήγει στην υποδούλωση της ανθρωπότητας, τόσο στη θεωρία όσο και στην πράξη.”

Μichael Bakunin