Ρεκόρ τρικομματικής κοροϊδίας

Η μετατροπή - μέσω επικοινωνιακών κόλπων - του «μαύρου» σε «άσπρο», δεν μπορεί να κρύψει την αντιλαϊκή κυβερνητική πολιτική σε επίπεδο μαζικής άθλησης και υγείας των παιδιών

Με κάθε ευκαιρία - για δημόσια τοποθέτηση - ο υφυπουργός Αθλητισμού, Γ. Ιωαννίδης, υπερασπίζεται τις επιλογές της τρικομματικής κυβέρνησης (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ). Και προσπαθεί να πείσει ότι η πολιτική που εφαρμόζεται (και) στον αθλητισμό δεν έχει ταξικά χαρακτηριστικά... «Ο αθλητισμός δε θα είναι ταξικός, αλλά θα έχουν εξίσου τις ίδιες ευκαιρίες όλα τα παιδιά» (11/7/11, ΝΕΤ) είναι μια από τις αναφορές του.

Παράλληλα, τονίζει την (σύμφωνα με αλλεπάλληλες δηλώσεις) άποψή του (η οποία υποτίθεται έχει γίνει αποδεκτή από την κυβέρνηση) πως η πολιτεία έχει ευθύνη και πρέπει να ασχοληθεί με το μαζικό αθλητισμό και την υγεία του λαού. Πολύ δε περισσότερο με το πλέον ευαίσθητο κομμάτι του, δηλαδή τα παιδιά.

«Σκυταλοδρομία» χαρατσιών

Ούτε η επικοινωνιακή αυταπάτη της «αταξικής νησίδας» σε μια ταξική κοινωνία, ούτε άλλες προσπάθειες μπορούν να κρύψουν την αλήθεια. Ας δούμε ορισμένα παραδείγματα της... αταξικής αθλητικής πραγματικότητας:

Οι υποδομές, κατ' επιταγή της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ουσιαστικά μετατράπηκαν σε επιχειρήσεις.«Γήπεδα, στάδια, κολυμβητήρια; Να μάθουν να παράγουν και χρήμα. Μπορούν να το παράξουνε. Εμείς πρέπει να δώσουμε τις κατευθύνσεις και σε κάθε περίπτωση αυτή είναι η κατεύθυνση που δίνει και η ΕΕ» (...) είχε πει στη Βουλή ο προκάτοχος του Ιωαννίδη, Γ. Νικητιάδης.

Ετσι, ενδεικτικά, το κολυμβητήριο του Κολωνού ζήτησε από το τοπικό σωματείο 3.000 ευρώ το μήνα... Το ΟΑΚΑ ζήτησε 400 ευρώ μηνιαίως, για ωριαία ημερήσια χρήση μιας διαδρομής. Για αγώνες τριών ημερών ζήτησε από την Ομοσπονδία Κολύμβησης 15.000 ευρώ... Τον περασμένο Απρίλη η διοίκησή του επέβαλε χαράτσι από 50 ως 85 ευρώ το μήνα στην πλειοψηφία των αθλητών από σωματεία, αλλά και αυτών που ασχολούνται με μαραθώνιο, υπερμαραθώνιο, για να προπονηθούν.

Η Δημοτική Αρχή της Καλαμάτας έχει (με πρόσχημα την καθαριότητα και την αποκατάσταση των ζημιών από τη χρήση) επιβάλει χαράτσι, μέσω του Kοινωνικού και Aθλητικού Φορέα, στις ερασιτεχνικές ομάδες που χρησιμοποιούν τους δημοτικούς χώρους άθλησης. Ξεκινάει από 20 ευρώ και φτάνει μέχρι και 50 ευρώ το μήνα. Πριν από αυτό είχε επιβάλει άλλο χαράτσι, με τη συμμετοχή 10% στην κατανάλωση του πετρελαίου στο κολυμβητήριο.

Η Επιτροπή Διοίκησης του Εθνικού Αθλητικού Κέντρου Κέρκυρας (ΕΑΚΚ) επέβαλε μηνιαία καταβολή από τα σωματεία και τους αθλούμενους, ως αντίτιμο για χρήση των αθλητικών εγκαταστάσεων. Ο τιμοκατάλογος ξεκινά από 50 ευρώ και φτάνει μέχρι 250 ευρώ το μήνα.

Η Κολυμβητική Ομοσπονδία Ελλάδας αποφάσισε την καταβολή παραβόλου συμμετοχής αξίας 250 ευρώ από πλευράς των μη μετακινούμενων (γηπεδούχων) Σωματείων που μετέχουν στα ηλικιακά πρωταθλήματα υδατοσφαίρισης. Και χαράτσι 5 ευρώ ανά αθλητή και ανά αγώνισμα στην κολύμβηση, 10 ευρώ ανά αθλητή για ημερίδα και τους χειμερινούς και θερινούς αγώνες προ-αγωνιστικών κατηγοριών.

Μιλάμε για... καραμπινάτη αταξικότητα...

«ΕΥ ΖΗΝ» για πεινασμένους

Από τα πλέον αγαπημένα θέματα, στην υποτίθεται φιλολαϊκή κυβερνητική πολιτική, είναι η υγεία των παιδιών. Από τα πλέον προβεβλημένα είναι το πρόγραμμα (με επιστημονική ευθύνη του «Χαροκόπειου» Πανεπιστημίου) «ΕΥ ΖΗΝ» (Εθνική Δράση Υγείας για τη ΖωΗ των Νέων). Αφορά μετρήσεις σωματικής διάπλασης και φυσικής κατάστασης (που καλούνται να κάνουν οι καθηγητές Φυσικής Αγωγής στο πλαίσιο του μαθήματός τους), και στην αξιολόγηση των συνηθειών διατροφής και φυσικής δραστηριότητας των μαθητών. Κατά τον Γ. Ιωαννίδη το κόστος (0,50 λεπτά για κάθε μαθητή), περίπου 500 χιλ. ευρώ, καλύπτεται εξ ολοκλήρου από την ΟΠΑΠ ΑΕ.

Ας δούμε την άλλη όψη του φεγγαριού. Σε ανακοίνωσή του ο Σύλλογος Εκπαιδευτικών ΠΕ «ΡΟΖΑ ΙΜΒΡΙΩΤΗ» υπενθυμίζει: «Δεν πάνε πολλά χρόνια (2005), που το Χαροκόπειο, με τη χρηματοδότηση της "Coca Cola", οργάνωσε έρευνα σε 700 δημοτικά σχολεία (Δ' τάξη), με θέμα "Διατροφή και κληρονομικότητα στην παιδική ηλικία". Στο τέλος του συμφωνητικού του Πανεπιστημίου αυτού με την εταιρεία, υπήρχαν κάποιοι όροι όπως ότι... "τα συμπεράσματα της έρευνας θα δημοσιευτούν μόνο ύστερα από την έγκριση της εταιρείας" ή ότι "η τράπεζα γενετικού υλικού και άλλων πληροφοριών που θα προκύψει είναι περιουσία της ίδιας εταιρείας"... Τελικά το δημόσιο σχολείο και οι μαθητές μετατρέπονται από χώρος γνώσης σε κέντρο επιχειρηματικής δράσης των εταιρειών και οι εκπαιδευτικοί πλασιέ τους».

Και προσθέτει: «Ζητείται από τα σχολεία της χώρας να καλύψουν από μόνα τους το κόστος προμήθειας των υλικών για τις μετρήσεις των μαθητών, ενώ είναι γνωστό ότι πολλά σχολεία λόγω της υποχρηματοδότησης, δεν έχουν τα βασικά υλικά για να λειτουργήσουν (πετρέλαιο, χαρτιά, συντήρηση φωτοτυπικών, χαρτόνια, είδη καθαριότητας κ.ά.), ή αφήνουν απλήρωτους λογαριασμούς γιατί τα χρήματα από τις σχολικές επιτροπές δε φτάνουν.

Οι εκτιμήσεις για 4 διδακτικές ώρες (σε κάθε τμήμα) που προβλέπουν οι σχεδιαστές του προγράμματος για την υλοποίησή του μάλλον είναι εκτός πραγματικότητας. Ακόμα όμως και σε αυτή την περίπτωση, η υλοποίηση του προγράμματος σε πανεθνικό επίπεδο σημαίνει ότι το μάθημα της φυσικής αγωγής θα διακοπεί λόγω της έρευνας για δυο τουλάχιστον εβδομάδες για όλους τους μαθητές και μαθήτριες της χώρας!».

Η Γραμματεία Εκπαιδευτικών Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, μεταξύ άλλων, έχει επισημάνει: «Από αντίστοιχα προγράμματα στο παρελθόν δεν υπήρξαν επίσημες ανακοινώσεις για εθνικές νόρμες σωματομετρικών στοιχείων και των άλλων αποτελεσμάτων που και τότε εξήγγειλαν ως στόχο.

Τώρα επαναλαμβάνουν ότι θα καταλήξουν σε νόρμες φυσικής κατάστασης, συμβουλές διατροφής προς τους γονείς, την ώρα που μαθητές μας λιγοθυμούν από την πείνα και την εξαθλίωση που σπέρνουν τα Μνημόνια και οι εκφραστές τους! Με ποιο πρόγραμμα το υπουργείο θα αντιμετωπίσει τον υποσιτισμό που μεγαλώνει στα σχολεία, γιατί σε καμιά περίπτωση δεν μπορείς τον πεινασμένο να τον βάλεις να τρέχει και να πηδάει. 'Η μήπως αυτά τα παιδιά θα εξαιρούνται»;

«Στο σπίτι του κρεμασμένου»

Στο διαδίκτυο βρήκαμε την επιστολή μιας μάνας, προς τον υπουργό Παιδείας, Κ. Αρβανιτόπουλο. Μεταξύ άλλων, αναφέρει: «Κύριε υπουργέ, προχθές έλαβα από το διευθυντή του σχολείου του παιδιού μου ένα έντυπο με το οποίο με ρωτάτε αν επιτρέπω στο παιδί μου να συμμετέχει στα "προγράμματα ΕΥ ΖΗΝ και στην αντιμετώπιση της παιδικής παχυσαρκίας". Αφού βεβαιώθηκα ότι δεν πρόκειται για πρωταπριλιάτικο αστείο, αποφάσισα να σας γράψω δυο λόγια.

...Και εσείς γνωρίζετε ποιες είναι οι διατροφικές συνήθειες των μαθητών, γι΄ αυτό και φιλεύσπλαχνα αποφασίσατε να διανείμετε μερίδες δεκατιανού στα σχολεία, αλλά και εγώ γνωρίζω ποιες θα έπρεπε αυτές να είναι. Μόνο που οι διατροφικές συνήθειες του παιδιού μου δεν εξαρτώνται πια καθόλου από εμένα, ούτε και είναι σταθερές. Ακολουθούν τις, πτωτικές συνήθως, διακυμάνσεις της οικιακής μας οικονομίας.

Ψωνίζω λοιπόν εκπτωτικά μα όχι και χωρίς επιφυλάξεις, γι' αυτό δεν παραλείπω να παρακολουθώ τις ανακοινώσεις του ΕΦΕΤ για να βεβαιωθώ ότι αυτό που φάγαμε δεν περιείχε π.χ. DNA αλόγου.

Οι υδατάνθρακες δε λείπουν συνήθως από τη διατροφή μας αφού είναι οικονομικοί, είναι όμως και παχυντικοί γι' αυτό σας παρακαλώ μη βιαστείτε να εξάγετε πρόχειρα συμπεράσματα από το βάρος των μαθητών. Θα γνωρίζετε ότι, σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, τα περιττά κιλά συσσωρεύονται κυρίως στα χαμηλά οικονομικά στρώματα και λέγοντας χαμηλά δεν εννοώ τα εξαθλιωμένα - αυτά λιποθυμούν από ασιτία στις αυλές των σχολείων.

Οσο για τα γαλακτοκομικά, τελευταία προτιμώ τα ληγμένα. Ημιαποβουτυρωμένα βέβαια για να μην επιβαρυνόμαστε με περιττά κορεσμένα λιπαρά, αλλά και να μην στερούμαστε εντελώς τις λιποδιαλυτές βιταμίνες, όμως πάντοτε ληγμένα. Αυτή ήταν μια δύσκολη απόφαση για μένα γιατί μέχρι τώρα η συντεταγμένη πολιτεία δεν παρέλειπε να μου τονίζει ότι πρέπει πάντοτε να ελέγχω τις ημερομηνίες λήξης των προϊόντων και εγώ πράγματι εκτελούσα αυτό τον έλεγχο ευλαβικά. Δεν αντιλήφθηκα ποια ακριβώς επιστημονικά δεδομένα άλλαξαν και αυτά που ως χτες ήταν επικίνδυνα για την υγεία μου έπαψαν πια να είναι, αλλά μάλλον δε χρειάζεται να τα αντιλαμβάνομαι όλα.

...Παρακαλώ λοιπόν μη μας μιλάτε για ΕΥ ΖΗΝ γιατί στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάμε για σκοινί... Σας τονίζω όμως ότι ήδη πολλοί χρωστούν το ζην τους και όχι μόνο στους γονείς τους αλλά και σε όλους τους συγγενείς, τους φίλους και τους γνωστούς, ας μη χρεωθούν τώρα και το ΕΥ ΖΗΝ τους.

...Θα σας παραδώσω τη συγκατάθεση που μου ζητάτε. ...Θέτω δημόσια υπόψη σας τα δεδομένα του παιδιού μου με την παράκληση μόνο να μην χρησιμοποιηθούν ως τεκμήρια της διαβίωσής μας αν εσείς ή ο υπεύθυνος καθηγητής κρίνετε ότι ξεπερνούν τα εσκαμμένα όρια:

Υψος 148cm ξυπόλυτο. Βάρος πρωινό 41Kg νηστικό, για μεσημεριανό βλέπουμε».

Πηγή: Ριζοσπάστης, 7 μέρες μαζί, 28/04/13

Η κρίση δεν είναι οικονομική, είναι Καπιταλιστική!!!

Η κρίση που βιώνουμε σήμερα δεν είναι κάτι πρωτότυπο ή περίεργο, δεν είναι κρίση χρέους, δεν είναι οικονομική κρίση μόνο. Είναι κοινωνικο-οικονομική κρίση, είναι καπιταλιστική. Κρίσεις περνάει το σύστημα αυτό επαναλαμβανόμενα από τότε που καθιέρωσε την εξουσία της η αστική τάξη με τις επαναστάσεις της ενάντια στους φεουδάρχες (πχ. γαλλική επανάσταση του 1789, επανάσταση του 1821, επανάσταση στη Ρωσία ενάντια στη δυναστεία των Ρωμανόφ (φεουδάρχες) κλπ. Επαναστάσεις αιματηρές, βίαιες, κοινωνικές. 

Η αστική τάξη καθιέρωσε την εξουσία της δημιουργώντας και καινουριους θεσμούς, όπως το Σύνταγμα, το αστικό Δικαστήριο, το κοινοβούλιο, την Αστυνομία, τον Στρατό κλπ. για να εξασφαλίσει την εξουσία αυτή. Όμως δεν ήταν η δύναμη που είχε συμφέρον να καταργήσει κάθε εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.

Ίσα ίσα, με την βιομηχανική επανάσταση που έφερε, καθιέρωσε το δικαίωμα στην ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής από τους αστούς (εργοστάσια μεταποίησης, μέσα μεταφορών, εκμετάλλευση πρώτων υλών κλπ). Παράλληλα, ο κάθε ιδιοκτήτης μέσων παραγωγής για να κερδίζει περισσότερα, εκμεταλλευόταν ακόμα περισσότερο τους εργάτες. Οι εργάτες από την άλλη, επειδή δεν είχαν ιδιοκτησία στα μέσα αυτά, και επειδή οι περισσότεροι ήταν ήδη απαλλωτριωμένοι μικροαγρότες, πουλούσαν την εργατική τους δύναμη για ένα μισθό πείνας, αυτοσυντήρησης. Έτσι καθιερώθηκε η μισθωτή εργασία και το συστημα του καπιταλισμού που στηρίζεται στην αντιθεση αυτή. Την αντίθεση μισθωτής εργασίας - κεφαλαίου.

Ο καπιταλισμός δεν είναι στάσιμος. Εξελίσσεται και σήμερα βρίσκεται στο τελευταίο του στάδιο. Τον μονοπωλιακό καπιταλισμό (Ιμπεριαλισμο). Τι σημαίνει αυτό? Ότι σήμερα δεν μπορούν να σταθούν πια μεμονομένοι καπιταλιστές, ιδιοκτήτες μέσων παραγωγής, διότι η ίδια η παραγωγή έχει κοινωνικό χαρακτήρα (εννοούμε ότι για την παραγωγή ενός προϊόντος χρειάζονται χιλιάδες χέρια, περισσότεροι από έναν κλάδο, περισσότερες από μία τοποθεσία στον πλανήτη). Έτσι περισσότερο σήμερα κολλωσοι όπως η Google, Siemens, Ford, Apple κλπ, είναι μετοχικές εταιρίες που μονοπωλούν την αγορά, που έχουν στην ιδιοκτησία τους ακόμα και τα μέσα μεταφοράς των προϊόντων τους, ακόμα και μεταλλεία εξώριξης πρώτων υλών που χρειάζονται για την παραγωγή των προϊόντων τους. Επομένως βασίζονται σε έναν κεντρικό σχεδιασμό παραγωγής που χρειάζεται χιλιάδες εργάτες σε διαφορες περιοχές, που δεν γνωρίζονται μεταξύ τους, όμως συμμετέχουν στην ίδια διαδικασία. Όλη αυτή η διαδικασία έχει κοινωνικό χαρακτήρα και έρχεται σε ακραία αντίθεση με την ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Δηλαδή οι μέτοχοι, οι ιδιοκτήτες, οι καπιταλιστές είναι περιττοί στην διαδικασία αυτή. Δεν προσφέρουν τίποτα πια στην κοινωνία με την υπαρξή τους. Η αναγκαιότητά τους έχει πια τελειώσει, έχει σαπίσει. Οι εργάτες είναι αυτοί που παράγουν τον πλούτο της ανθρωπότητας, που κατασκευάζουν όλα τα μέσα παραγωγής, που εξελίσσουν την τεχνολογία. Η εργατική τάξη σήμερα είναι η πιο πρωτοπώρα τάξη στον πλανήτη μας.

Όμως φυσικά η αστική τάξη, παλεύει με νύχια και με δόντια να κρατηθεί στην εξουσία. Σήμερα που περνάει ακόμα μία κρίση, προσπαθεί να την ξεπεράσει, φορτώνοντας στους λαούς τα σπασμένα, για να μπορέσει να βγει κερδοφόρα από αυτήν, με τους λαούς και πάλι υποταγμένους. Ξέρει πολύ καλά ότι την κρίση την δημιουργεί το ίδιο το σύστημα που διαιωνίζει η τάξη αυτή. Ξέρει καλά ότι επειδή τα κεφάλαια που συσσωρεύουν οι καπιταλιστές απο τα κέρδη τους, δεν μπορούν να επενδύθουν σε κλάδους που δεν υπάρχει κέρδος (πχ. οικοδομικός κλάδος, υγείας, πρόνειας κλπ), δεν επενδύονται γενικά αν δεν κερδίζουν, οπότε και κάθονται στα θησαυροφυλάκια, περιμένοντας άχριστα χαρτια, σταματώντας την υποτιθέμενη ανάπτυξη. Η άρνηση επενδύσεων από τους καπιταλιστές δημιουργεί τις κρίσεις, γι'αυτό και οι αστικές κυβερνήσεις προσπαθούν να βρουν διεξόδους για τα κεφαλαια αυτά, χωρίς να θίγουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης, προσφέροντας στο πιάτο καινούριες κερδοφόρες επενδύσεις πχ. πηγές ενέργειας και μεταφοράς της, ηλεκτρισμός, νερό, πρώτες δηλαδή ανάγκες των λαών. Και φυσικά οι αστικές κυβερνήσεις που δεν είναι τίποτε άλλο από το υπαλληλικό προσωπικό της αστικής τάξης, δημιουργούν σήμερα δελεαστικές προϋποθέσεις για επενδύσεις, όπως φοροαπαλλαγές, εξαθλιωμένους μισθούς εργατικής δύναμης, προώθηση της εθελοντικής απλήρωτης εργασίας, κρατικές επιδοτήσεις με χρήματα των λαών και άλλα μέτρα τέτοια που περνάει σήμερα και η συγκυβέρνηση η δική μας.

Το κεφάλαιο, η αστική τάξη δεν έχει πατρίδα. Πατρίδα της είναι το κέρδος, γι'αυτό δεν υπάρχει πατριωτισμός σε έλληνες καπιταλιστές. Κλεινουν τα εργοστάσιά τους και ανοίγουν στην Κίνα, Ινδία, εφοπλιστές κατεβάζουν ελληνική σημαία και βάζουν ξένη γιατί τους συμφέρει οικονομικά, συμμαχούν μεταξύ τους ενάντια στους λαούς, διατηρώντας με κάθε μέσο τον διχασμό των εργαζομένων σε εργαζόμενους και ανέργους, σε δημόσιου και ιδιωτικούς υπαλλήλους, σε χαμηλόμισθους και υψηλόμισθους, σε μορφωμένους και αμόρφωτους, σε διαφορετικές ηλικίες, άντρες -γυναίκες κλπ, να μη μπορούν να συμμαχίσουν εναντίον τους. Ξέρουν τη δύναμη της εργατικής τάξης και την φοβούνται.

Σήμερα όσο ποτέ άλλωτε, η εργατική τάξη πρέπει να καταλάβει την πρωτοπώρα θέση της στην κοινωνική και ιστορική εξέλιξη της ανθρωποτητας και να παλέψει για την κατάργηση της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής, για την κοινωνικοποίησή τους, για την κατάληψη της εξουσίας από τους αστούς, για την κατάργηση μνημονίων, χρέους κλπ. έτσι ώστε να σχεδιάσει την οικονομία κεντρικά με γνώμωνα τις λαϊκές ανάγκες που αυξάνονται όλο και περισσότερο.

Έτσι θα απαλλάξει την ανθρωπότητα από τα παράσιτα τους κεφαλαιοκράτες, από την σαπίλα των θεσμών τους, για να χτίσει την καινούρια σοσιαλιστική κοινωνία που θα οδηγήσει με επαναστατικούς αγώνες στον κομμουνισμό.

Το μόνο κόμμα που εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, των αυτοαπασχολούμενων, των μικρών αγροτών, είναι το ΚΚΕ, το κόμμα του λαού. Είναι το μόνο κόμμα που αναδεικνύει την αναγκαιότητα της πάλης για την εργατική λαϊκή εξουσία, το πόσο επίκαιρος είναι ο σοσιαλισμός. Είναι το μόνο επαναστατικό κόμμα που αντιμετωπίζει την πραγματικότητα έτσι όπως είναι, αντικειμενικά, βασισμένο στην κοσμοθεωρία του μαρξισμού-λενινισμού. Που αγωνίζεται στην πρώτη γραμμή προσπαθώντας με πράξεις να γίνεται παράδειγμα επαναστατικότητας και αγωνιστικότητας

Αυτό το κόμμα έρχεται από το μέλλον για να τραβήξει τους εργαζόμενους μπροστά. Να πάρει μπρος επιτέλους η ρόδα της εξέλιξης της κοινωνίας μας, που με τον καπιταλισμό μένει στάσιμη εδώ και πάνω από 2 αιώνες περίπου.

Μπορεί αυτά που γράφω εδώ να τα βλέπετε ως ξύλινη γλώσσα, αλλά είναι πράγματα απλά, πραγματικά, και θέλουν μαζική προσπάθεια, συνειδητοποίηση και θυσίες για να γίνουν. Ο ελληνικός λαός σοφά λέει "αγαθά κόπεις κτώνται", "τίποτα δεν χαρίζεται" κλπ. Για όλα αυτά σας προτείνω να στηρίξετε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο το ΚΚΕ και την Λαϊκή Συμμαχία που θέλει να ισχυροποιήσει, για να ξεκινήσει αυτή η αλλαγή που θα έρθει μόνο με μετωπιαία ρήξη και ανατροπή του συστήματος αυτού.

ΚΚΕ το κόμμα σου λαέ! 

Ruby Red

Πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης

21/4/1963 

Πρώτη Μαραθώνια Πορεία Ειρήνης. 

Την Πορεία οργανώνουν η Ελληνική Επιτροπή για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ), η Κίνηση Νέων για τον Πυρηνικό Αφοπλισμό «Μπέρτραντ Ράσελ» και άλλοι φορείς. Η Πορεία απαγορεύτηκε από την κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή και δεν πραγματοποιήθηκε, αφού με αστυνομικές διαταγές κηρύχθηκαν παράνομες όλες οι συγκεντρώσεις σε ανοιχτό χώρο. Ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις έζωσαν ολόκληρη την περιοχή από τον τύμβο του Μαραθώνα έως το Γηροκομείο. Περισσότεροι από 3.000 οπλισμένοι χωροφύλακες είχαν αναλάβει τον αποκλεισμό της περιοχής του Μαραθώνα, ενώ ο στρατός βρισκόταν σε ετοιμότητα. Έγιναν 200 συλλήψεις, ενώ 300 άτομα τραυματίστηκαν.

Τελικά την Πορεία πραγματοποίησαν μόνο οι Γρηγόρης Λαμπράκης, Ανδρέας Μαμμωνάς, Μπάμπης Παπαδόπουλος, Παντελής Γούτης, Γιούλια Λιναρδάτου, Βασίλης Παπασταφίδας και Τεύκρος Ανθίας. Πλησιάζοντας στο Πικέρμι, ο Λαμπράκης μάζεψε λίγα λουλούδια για να τα τοποθετήσει στο μνημείο που είχε στηθεί προς τιμήν των απαγχονισμένων από τους Γερμανούς. Λίγο παρακάτω συνελήφθησαν όλοι εκτός από τον Λαμπράκη και την Λιναρδάτου. Στην Παλλήνη τέλος συνελήφθη και ο Λαμπράκης.

Πηγή: http://902.gr