ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ

Όσο κι αν μας αηδιάζουν τα αστικά κανάλια των καπιταλιστών ιδιοκτητών (σκαι, μεγκα, αντ1 κλπ), εμάς τους κομμουνιστές μας δίνουν την δυνατότητα να ξετρυπώνουμε την αλήθεια προβλέποντας, βασιζόμενοι στην επιστημονική κοσμοθεωρία μας και τις νομοτέλειες της, και προειδοποιώντας τον λαό για το τι κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Εξάλλου, δεν είναι δύσκολο να ξεμπροστιάσεις τους αριστοκράτες δημοσιογράφους και όλα όσα προσπαθούν να περάσουν μέσα από τα "αντικειμενικά" ρεπορτάζ και ειδήσεις τους! Αγγίζουν την γελοιότητα!

Η ίδια η νομοτελειακή εξέλιξη της κοινωνίας και της φύσης θα δικαιώσει την ΚΝΕ και το ΚΚΕ, θα αφήσει τους αντιδραστικούς με ανοιχτό στόμα. Η κοινωνία προχωράει μπροστά, απλά τυχαίνει οι κομμουνιστές να βαδίζουν δίπλα της και να προσπαθούν να τραβήξουν την ανθρωπότητα από τη γαλαρία του καπιταλισμού στην πρώτη θέση του κομμουνισμού!

Αν κάποιος λοιπόν θέλει να συνεχίζει να εμπιστεύεται τους ιδεαλιστές φιλόσοφους, τους μεταφυσικούς, τους παπάδες και διάφορους άλλους λασπωμένους ιδεολόγους, εγώ λοιπόν επιλέγω να εμπιστευτώ την αποδεδειγμένα επιστημονικά ιδεολογία των Marx-Engels-Lenin, η οποία είναι η πιο σύγχρονη και τελειοποιημένη κοσμοθεωρία και ιδεολογία για την κοινωνία και την φύση, για τον άνθρωπο και την συνείδησή του, για τις κοινωνικές και ιστορικές νομοτέλειες που υπάρχουν είτε το θέλουμε είτε όχι.

Λαπαδιασμένοι και σάπιοι "ενωμένοι"¨αριστεροί οπορτουνιστές, ρεφορμιστές κλπ, όπως αηδίαζε πριν 100 χρόνια με σας ο Λένιν, έτσι αηδιάζω κι εγώ που υπάρχετε και που προσπαθείτε να τραβήξετε την κοινωνία προς τα πίσω! Ε λοιπόν δεν θα τα καταφέρετε αυτή τη φορά.

Η πείρα των επιτευγμάτων, αλλά και των σφαλμάτων των σοσιαλιστικών χωρών και των ΚΚ τους, θα μας οδηγήσει εκ νέου σε μία νέα προσπάθεια η οποία όμως θα κρατήσει, όχι για 70 χρόνια, αλλά για 700! Και που ξέρεις! Η Κοινωνία βρίσκεται σε αδιάκοπη εξέλιξη! Μετά την κομμουνιστική κοινωνία, θα δημιουργηθεί άλλο σύστημα, αλλά πάντα σύμφωνα με τις ανάγκες των λαών διότι το κομμουνιστικό σύστημα θα έχει ήδη δώσει ένα τέλος στην ύπαρξη των τάξεων, στο κυνήγι του κέδρους, στον σταρχιδισμό και στην εγωπάθεια! Τις ανάγκες αυτές σήμερα δεν μπορεί να τις καλύψει στο απειροελάχιστο ο σάπιος καπιταλισμός, έτσι ο ίδιος σαν σύστημα δημιουργεί και αναπαράγει τέτοιου τύπου ανθρώπους που τους φαίνεται φυσιολογικό η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο! Στο επόμενο επαναστατικό σύστημα που έρχεται, θα αλλάξει τον άνθρωπο! Θα τον υποχρεώσει να εμφανίσει την πραγματική του φύση! Δηλαδή την ανάγκη του για συλλογικότητα, για κοινωνική συμμετοχή, για αλληλεγγύη, για ανιδιοτελή προσφορά στον συνάνθρωπο! Αυτός είναι ο πραγματικός άνθρωπος που κρύβουμε μέσα μας εμείς οι εργάτες (όχι όλοι), αλλά η πρωταρχική μας ανάγκη για επιβίωση, δηλαδή η ανάγκη μας για απόκτηση υλικών αγαθών, που δεν είναι εξασφαλισμένη, μας κάνει άγριους εκμεταλλευτές.

Και κάθε κοινωνικοοικονομικό σύστημα που έχει αντικαταστήσει άλλο στην ιστορία της ανθρωπότητας, το κατάφερε πάντα με τη βία. Η βία ως μέσο για την κατάληψη της εξουσίας από την εργατική τάξη, δεν είναι κάτι που ανακάλυψαν οι κομμουνιστές και προωθούν, δεν είμαστε υπέρ της βίας. Η ίδια η ιστορία το επιβάλει. Και όποιος δεν παραδέχεται την επαναστατική βία ως μέσο για την κατάληψη της εξουσίας, απλά γλείφει τα παπάρια των κεφαλαιοκρατών! Αυτοί με τη βία μας επιβάλουν τους νόμους τους, κι εμείς η περήφανη εργατική τάξη θα επιβάλουμε με τη βία την εξουσία μας! Για να φέρουμε πραγματική Ειρήνη και Δημοκρατία στην ανθρωπότητα πρέπει να πολεμήσουμε ταξικά ενωμένοι, ενάντια στον πραγματικό εχθρό. Ενάντια στα παράσιτα που ζουν εις βάρος μας...

Τιμή και δόξα σε όλους τους εργάτες που πολέμησαν και πολεμούν ακόμα ενάντια στον ταξικό εχθρό!

Τιμή και δόξα στους επαναστάτες μπολσεβίκους και στον σοβιετικό λαό!

Τιμή και δόξα στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδος!

Τιμή και δόξα στα επαναστατικά κομμουνιστικά κόμματα όπως το δικό μας! Το ΚΚΕ!!!

RUBY RED

Ένα σύστημα που ζητά την ανατροπή του

 Δεκάδες χιλιάδες οικογένειες στο Σουδάν, στα σύνορα με το Νότιο Σουδάν,
τρέφονται με φλοιούς δέντρων και φύλλα...

Άντρες και γυναίκες στην Ινδία πουλάνε τα νεφρά τους για να χορτάσουν
έστω προσωρινά την πείνα τους...
Γυναίκες στη Βραζιλία και αλλού πουλάνε την παρθενιά τους για να
εξασφαλίσουν τα προς το ζην...
Άνθρωποι κάθε ηλικίας βάζουν τέλος στη ζωή τους απεγνωσμένοι απ' τα
βάσανα...
Μικρά παιδιά έγκλειστα σε σύγχρονα κάτεργα δουλεύουν μέχρι τελικής
πτώσεως, παράγοντας φιρμάτα ρούχα και άλλα προϊόντα πολυεθνικών στην
Ασία... Αλλά αντί για παιχνίδι γνωρίζουν το όπλο...
Πόσοι και πόσοι άνθρωποι γίνονται τα πειραματόζωα που πάνω τους
δοκιμάζονται ανακαλύψεις πολυεθνικών του φαρμάκου...
Τόσοι κι άλλοι τόσοι, άντρες, γυναίκες, παιδιά εγκλωβίζονται στα δίχτυα
αδίστακτων κυκλωμάτων που εμπορεύονται ανθρώπινα όργανα, τους ίδιους
τους ανθρώπους για σεξουαλική εκμετάλλευση ή για εμπόριο ναρκωτικών...
Είναι μερικές μόνο απ' τις αποτρόπαιες ειδήσεις που κατά καιρούς βλέπουν
το φως της δημοσιότητας. Στην πραγματικότητα η αθλιότητα που βιώνουν
εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο ξεπερνάει ακόμα και την πιο ζωηρή
φαντασία και δεν αποκαλύπτεται ποτέ. Κάθε τέτοια είδηση πρέπει να
αποτελεί υπόμνηση του χρέους κάθε ανθρώπου - που αδυνατεί να
συμφιλιωθεί, που δεν του αρκεί η απλή καταδίκη - να αντιδράσει... Δεν
είναι μοιραίο κάτι που έτσι έχει κι έτσι να μείνει... Είναι ο
καπιταλισμός που στερεί απ' τους ανθρώπους του μόχθου το φαΐ, το νερό,
το ρούχο, τη στέγη, την αξιοπρέπεια και τελικά την ίδια τους τη ζωή.
Στέκει εκεί αποτρόπαιος όσο κι αυτά που προκαλεί, σάπιος κι
αποκρουστικός. Μας περιμένει για την ανατροπή του. Όσους δεν βολευόμαστε
με λιγότερο ουρανό για κανένα παιδί, για καμία γυναίκα, για κανέναν
άντρα. Μας περιμένει το μέλλον να το διεκδικήσουμε και να το αποσπάσουμε
απ' τα νύχια των παρασίτων. Κόντρα σε όσους αμπαρώνουν τους δρόμους μας
με σκοτάδι, συνεχίζουμε να πορευόμαστε προς το φως κι αυτή την πορεία
δεν μπορούν να την ανακόψουν, είναι νομοτελειακή.

Ένα σύστημα που ζητά την ανατροπή του | 902.gr

ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΠΙΣΤΗΣ

Ερώτηση 1η: Είσαι κομμουνιστής; 

Απάντηση: Ναι. 

Ερώτηση 2η: Ποιος ο στόχος των κομμουνιστών;

Απάντηση: Ο μετασχηματισμός της κοινωνίας με τέτοιο τρόπο που να επιτρέπει σε κάθε μέλος της να αναπτύσσει και να αξιοποιεί απολύτως ελεύθερα όλες τις ικανότητες και τις δυνάμεις του, χωρίς συνάμα να επιβουλεύεται τις βασικές συνθήκες αυτής της κοινωνίας.

Ερώτηση 3η: Πώς σκοπεύετε να πετύχετε αυτό το στόχο;

Απάντηση: Μέσω της κατάργησης της ατομικής ιδιοκτησίας, τη θέση της οποίας θα καταλάβει η κοινή ιδιοκτησία.

Ερώτηση 4η: Πώς τεκμηριώνετε την κοινή ιδιοκτησία σας;

Απάντηση: Πρώτον, με την ανάπτυξη της βιομηχανίας, της αγροτικής παραγωγής, του εμπορίου και της αποικιοποίησης που δημιούργησαν πλήθος παραγωγικών δυνάμεων και μέσων επιβίωσης και με τις άπειρες δυνατότητες που εμπεριέχονται στις μηχανές, στα χημικά και στα άλλα βοηθητικά εξαρτήματα, για απεριόριστη αύξησή τους.

Δεύτερον, με το ότι στη συνείδηση ή στα αισθήματα κάθε ανθρώπου οι γνωστές θέσεις υπάρχουν ως ακλόνητες αρχές, θέσεις που είναι αποτέλεσμα όλης της ιστορικής ανάπτυξης και δεν απαιτούν απόδειξη. 

Ερώτηση 5η: Ποιες είναι αυτές οι θέσεις;

Απάντηση: Για παράδειγμα, κάθε άνθρωπος επιδιώκει να είναι ευτυχισμένος. Η ευτυχία κάθε ανθρώπου είναι αναπόσπαστη από την ευτυχία όλων κλπ. 

Ερώτηση 6η: Πώς σκοπεύετε να προετοιμάσετε την κοινή σας ιδιοκτησία;

Απάντηση: Με τη διαφώτιση και την ένωση του προλεταριάτου. 

Ερώτηση 7η: Τι είναι το προλεταριάτο;  

Απάντηση: Προλεταριάτο είναι εκείνη η κοινωνική τάξη που ζει αποκλειστικά από την εργασία της και όχι από το κέρδος από κάποιο κεφάλαιο. Επομένως η τάξη εκείνη, της οποίας η ευτυχία ή η δυστυχία, η ζωή ή ο θάνατος εξαρτώνται από την οικονομική συγκυρία, με μια λέξη από τις διακυμάνσεις του ανταγωνισμού. 

Ερώτηση 8η: Δηλαδή οι προλετάριοι δεν υπήρχαν πάντα; 

Απάντηση: Οχι πάντα. Φτωχές και εργαζόμενες τάξεις υπήρχαν πάντα και συνήθως οι εργαζόμενοι ήταν σχεδόν πάντα φτωχοί. Οι προλετάριοι δεν υπήρχαν πάντα, όπως και ο ανταγωνισμός δεν ήταν πάντα ελεύθερος. 

Ερώτηση 9η: Πώς εμφανίστηκε το προλεταριάτο;

Απάντηση: Το προλεταριάτο εμφανίστηκε ως αποτέλεσμα της εισαγωγής των μηχανών που άρχισαν να εφευρίσκονται από τα μέσα του περασμένου αιώνα και από τις οποίες οι σημαντικότερες είναι: η ατμομηχανή, η κλωστική μηχανή και η υφαντική μηχανή4. Αυτές οι μηχανές που κόστιζαν πολύ και επομένως ήταν προσιτές μόνο στους πλούσιους, εκτόπισαν τους τότε εργάτες, εφόσον με τη βοήθεια των μηχανών μπορούσαν πιο γρήγορα και πιο φθηνά να παραχθούν εμπορεύματα, απ’ ό,τι ήταν σε θέση να τα παράγουν οι τότε εργάτες με τις ατελείς τους κλωστικές μηχανές και τους αργαλειούς. Με αυτό τον τρόπο οι μηχανές παρέδωσαν πλήρως τη βιομηχανία στα χέρια των μεγάλων καπιταλιστών και οδήγησαν στο να χάσει τελείως την αξία της εκείνη η ασήμαντη ιδιοκτησία που κατείχαν οι εργάτες και που αποτελούνταν κυρίως από τα εργαλεία τους, από τους αργαλειούς κλπ. Ετσι ο καπιταλιστής τα πήρε όλα και ο εργάτης τίποτα. Με αυτό τον τρόπο τέθηκε η αρχή του βιομηχανικού συστήματος. Οταν οι καπιταλιστές είδαν πόσο τους συμφέρει, άρχισαν να επιδιώκουν την εξάπλωση του βιομηχανικού συστήματος σε όλο και περισσότερους κλάδους εργασίας. Ολο και περισσότερο πραγματοποιούσαν τον καταμερισμό της εργασίας μεταξύ των εργαζομένων, έτσι ώστε αυτός που πριν εκτελούσε εξολοκλήρου τη δουλειά, από εδώ και στο εξής εκτελούσε μόνο κάποιο τμήμα της.

Η απλοποιημένη με τον τρόπο αυτό δουλειά επέτρεπε την κατασκευή των ειδών πιο γρήγορα και για αυτό πιο φθηνά και μόνο αργότερα σχεδόν σε κάθε κλάδο εργασίας ανακάλυπταν ότι και εδώ μπορούσαν να αξιοποιηθούν μηχανές. Μόλις σε κάποιο κλάδο εργασίας εδραιωνόταν η βιομηχανική παραγωγή, όπως συνέβη στην κλωστική και υφαντουργία, πέρναγε στα χέρια των μεγάλων καπιταλιστών και οι εργάτες έχαναν και τα τελευταία υπολείμματα της ανεξαρτησίας τους.

Σταδιακά φτάσαμε στην καθιέρωση σε όλους σχεδόν τους κλάδους της εργασίας της βιομηχανικής παραγωγής. Ως αποτέλεσμα αυτού, το τότε μεσαίο κοινωνικό στρώμα, ειδικά οι μικροί τεχνίτες, όλο και περισσότερο χρεοκοπούσαν, η προηγούμενη κατάσταση του δουλευτή άλλαξε τελείως και διαμορφώθηκαν δύο νέες τάξεις που σταδιακά καταβρόχθιζαν όλες τις υπόλοιπες. 

Συγκεκριμένα:

Ι. Η τάξη των μεγάλων καπιταλιστών, οι οποίοι σε όλες τις πρωτοπόρες χώρες είναι σχεδόν οι μοναδικοί ιδιοκτήτες των μέσων επιβίωσης, όπως και εκείνων των μέσων (μηχανών, εργοστασίων, εργαστηρίων κ.ο.κ.), με τη βοήθεια των οποίων παράγονται αυτά τα μέσα επιβίωσης. Είναι η αστική τάξη ή μπουρζουαζία. 

ΙΙ. Η τάξη των απολύτως μη εχόντων, οι οποίοι εξαιτίας αυτού είναι αναγκασμένοι να πουλούν στην πρώτη τάξη των αστών την εργασία6 τους, για να πάρουν από αυτούς σε αντάλλαγμα μονάχα μέσα επιβίωσης. Εφόσον σε αυτό το εμπόριο εργασίας οι πλευρές βρίσκονται σε άνιση θέση και οι αστοί σε πιο συμφέρουσα, οι μη έχοντες αναγκάζονται και συμβιβάζονται με τις κακές συνθήκες που διαμορφώνουν γι’ αυτούς οι αστοί. Αυτή η εξαρτώμενη από τους αστούς τάξη ονομάζεται τάξη των προλεταρίων ή προλεταριάτο. 

Ερώτηση 10η: Ποια η διαφορά του προλετάριου από το δούλο; 

Απάντηση: Ο δούλος έχει πουληθεί μια για πάντα. Ο προλετάριος είναι αναγκασμένος από μόνος του να πουλά τον εαυτό του καθημερινά και κάθε ώρα. Ο δούλος αποτελεί ιδιοκτησία ενός αφεντικού και γι’ αυτό η ύπαρξη του δούλου, όσο μίζερη και αν είναι, είναι εξασφαλισμένη. Ο προλετάριος, μπορούμε να πούμε, είναι δούλος όλης της αστικής τάξης και όχι ενός αφεντικού και γι’ αυτό η ύπαρξή του δεν είναι εξασφαλισμένη όταν κανείς δεν αγοράζει την εργασία του, όταν κανείς δεν έχει ανάγκη την εργασία του. Ο δούλος θεωρείται αντικείμενο και όχι μέλος της αστικής κοινωνίας. Ο προλετάριος αναγνωρίζεται ως προσωπικότητα, ως μέλος της αστικής κοινωνίας. Συνεπώς η ύπαρξη του δούλου μπορεί να είναι πιο ανεκτή από του προλετάριου, αλλά ο τελευταίος βρίσκεται σε ανώτερο επίπεδο ανάπτυξης. Ο δούλος απελευθερώνεται με το να γίνει προλετάριος και απ’ όλες τις σχέσεις ιδιοκτησίας καταργεί μόνο τη σχέση της δουλείας. Ο προλετάριος μπορεί να απελευθερωθεί μόνο εάν καταργήσει την ιδιοκτησία γενικά. 

Ερώτηση 11η: Ποια η διαφορά του προλετάριου από το δουλοπάροικο;

Απάντηση: Υπό τη χρήση του δουλοπάροικου βρίσκεται κομμάτι γης, συνεπώς εργαλείο παραγωγής και γι’ αυτή δίνει μεγάλο ή μικρό μέρος των εσόδων του. Ο προλετάριος δουλεύει με εργαλεία παραγωγής που αποτελούν ιδιοκτησία άλλου και εκείνος παραχωρεί στον προλετάριο για την εργασία του μερίδιο του προϊόντος, το οποίο καθορίζεται από τον ανταγωνισμό. Το μερίδιο του δουλοπάροικου καθορίζεται από την ίδια του την εργασία, συνεπώς από τον ίδιο. Το μερίδιο του προλετάριου καθορίζεται από τον ανταγωνισμό, συνεπώς, πρώτα από όλα από τον αστό. Η ύπαρξη του δουλοπάροικου είναι εξασφαλισμένη, ενώ η ύπαρξη του προλετάριου δεν είναι. Ο δουλοπάροικος απελευθερώνεται με το να εκδιώξει το φεουδάρχη του και να γίνει ο ίδιος ιδιοκτήτης, συνεπώς εισέρχεται στη σφαίρα του ανταγωνισμού και προσχωρεί προσωρινά στους εύπορους, στην προνομιακή τάξη. Ο προλετάριος απελευθερώνεται με το να καταργήσει την ιδιοκτησία, τον ανταγωνισμό και όλες τις ταξικές διαφορές. 

Ερώτηση 12η: Ποια η διαφορά του προλετάριου από τον τεχνίτη;

Απάντηση: Σε αντίθεση με τον προλετάριο ο ονομαζόμενος τεχνίτης, που τον περασμένο αιώνα ακόμη υπήρχε σχεδόν παντού και ακόμη υπάρχει πού και πού, είναι το πολύ-πολύ προσωρινός προλετάριος. Στόχος του είναι να αποκτήσει ο ίδιος κεφάλαιο και με τη βοήθειά του να εκμεταλλεύεται άλλους εργάτες. Αυτό το στόχο μπορεί συχνά να πετύχει εκεί όπου ακόμη υπάρχουν συντεχνίες ή εκεί όπου η ελευθερία της τέχνης δεν οδήγησε ακόμη στη βιομηχανοποίησή της και στον έντονο ανταγωνισμό. Μα μόλις το βιομηχανικό σύστημα εισέρχεται σε μια τέχνη και ανθεί πλατιά ο ανταγωνισμός, αυτή η προοπτική εκλείπει και ο τεχνίτης όλο και περισσότερο μεταμορφώνεται σε προλετάριο. Με αυτό τον τρόπο ο τεχνίτης απελευθερώνεται, είτε γινόμενος αστός είτε περνώντας εντελώς στο μέσο κοινωνικό στρώμα είτε γινόμενος προλετάριος ως αποτέλεσμα του ανταγωνισμού (όπως συμβαίνει τώρα στις περισσότερες των περιπτώσεων) και προσχωρεί στο κίνημα του προλεταριάτου, δηλαδή στο λιγότερο ή περισσότερο συνειδητό κομμουνιστικό κίνημα. 

Ερώτηση 13η: Συνεπώς δε θεωρείτε ότι η κοινή ιδιοκτησία ήταν δυνατή σε όλες τις εποχές; 

Απάντηση: Οχι. Ο κομμουνισμός εμφανίστηκε μόνο τότε, όταν οι μηχανές και οι άλλες εφευρέσεις έκαναν δυνατή για όλα τα μέλη της κοινωνίας την προοπτική της ολόπλευρης μόρφωσης, της ευτυχισμένης ύπαρξης. Ο κομμουνισμός είναι διδασκαλία της απελευθέρωσης που δεν ήταν εφικτή για τους δούλους, τους δουλοπάροικους ή τους τεχνίτες, μα έγινε δυνατή μόνο για τους προλετάριους και γι’ αυτό αναπόφευκτα ανήκει στο 19ο αιώνα και δεν ήταν δυνατή οποτεδήποτε σε προηγούμενες εποχές. 

Ερώτηση 14η: Ας επιστρέψουμε στην έκτη ερώτηση. Εάν εσείς σκοπεύετε να προετοιμάσετε την κοινή ιδιοκτησία μέσω της διαφώτισης και της ένωσης του προλεταριάτου, τότε συνεπακόλουθα απορρίπτετε την επανάσταση; 

Απάντηση: Είμαστε πεπεισμένοι ότι κάθε συνομωσία όχι μόνο δεν ωφελεί αλλά και βλάπτει. Γνωρίζουμε επίσης ότι οι επαναστάσεις δε γίνονται προμελετημένα και αυθαίρετα και ότι οι επαναστάσεις παντού και πάντα αποτελούν αναγκαία συνέπεια των περιστάσεων, οι οποίες εξ ολοκλήρου δεν εξαρτώνται από τη θέληση και την καθοδήγηση μεμονωμένων κομμάτων, όπως και ολόκληρων τάξεων. Παράλληλα όμως βλέπουμε ότι η ανάπτυξη του προλεταριάτου σχεδόν σε όλες τις χώρες του κόσμου καταπιέζεται βίαια από τις εύπορες τάξεις και ότι με αυτό τον τρόπο οι αντίπαλοι των κομμουνιστών δουλεύουν με όλες τους τις δυνάμεις για την επανάσταση (σ.μ. εξωθούν το προλεταριάτο στην επανάσταση). Αν όλα αυτά, τελικά, σπρώξουν το καταπιεσμένο προλεταριάτο σε επανάσταση, τότε θα υπερασπιζόμαστε την υπόθεση του προλεταριάτου με τις πράξεις το ίδιο καλά, όπως τώρα με τα λόγια. 

Ερώτηση 15η: Σκοπεύετε στη θέση της τωρινής κοινωνικής τάξης να εισάγετε αμέσως την κοινή ιδιοκτησία; 

Απάντηση: Δεν το σκεφτόμαστε καν. Η ανάπτυξη των μαζών δεν επιτρέπει την έκδοση διαταγμάτων. Καθορίζεται από την ανάπτυξη των σχέσεων, στις οποίες ζουν αυτές οι μάζες και γι’ αυτό γίνεται σταδιακά. 

Ερώτηση 16η: Με ποιο τρόπο θεωρείτε δυνατή τη μετάβαση από τη σύγχρονη κατάσταση στην κοινή ιδιοκτησία;

Απάντηση: Πρώτη βασική προϋπόθεση για την εισαγωγή της κοινής ιδιοκτησίας είναι η πολιτική απελευθέρωση του προλεταριάτου μέσω της καθιέρωσης δημοκρατικού συντάγματος.

Ερώτηση 17η: Ποιο θα είναι το πρώτο σας μέτρο αφότου καθιερώσετε τη δημοκρατία;

 

Απάντηση: Η εξασφάλιση μέσων συντήρησης στο προλεταριάτο.

Ερώτηση 18η: Πώς σκοπεύετε να το πραγματοποιήσετε;

Απάντηση: Ι. Μέσω ενός τέτοιου περιορισμού της ατομικής ιδιοκτησίας, που προετοιμάζει τη σταδιακή μεταμόρφωσή της σε κοινωνική ιδιοκτησία, για παράδειγμα, μέσω της προοδευτικής φορολογίας, του περιορισμού του δικαιώματος κληρονομιάς προς όφελος του κράτους κ.ο.κ.

ΙΙ. Μέσω της εξασφάλισης δουλειάς στους εργάτες σε εθνικά εργαστήρια και εργοστάσια, όπως και σε εθνικά κτήματα.

ΙΙΙ. Μέσω της διαπαιδαγώγησης όλων των παιδιών με έξοδα του κράτους. 

Ερώτηση 19η: Πώς θα οργανώσετε αυτή την διαπαιδαγώγηση στη μεταβατική περίοδο; 

Απάντηση: Ολα τα παιδιά, από τη στιγμή που μπορούν να κάνουν χωρίς τη μητρική φροντίδα, θα ανατρέφονται και θα μορφώνονται σε κρατικά ιδρύματα.

Ερώτηση 20η: Δε θα διακηρυχθεί μαζί με την εισαγωγή της κοινής ιδιοκτησίας και η κοινοκτημοσύνη των γυναικών;

Απάντηση: Με κανένα τρόπο. Στις προσωπικές σχέσεις μεταξύ συζύγων, όπως και στις υποθέσεις της οικογένειας γενικά, θα ανακατευόμαστε στο βαθμό που η διατήρηση των υπαρχόντων μορφών θα εμποδίζει το νέο κοινωνικό σύστημα. Αλλωστε γνωρίζουμε πολύ καλά ότι στην πορεία της Ιστορίας οι οικογενειακές σχέσεις έχουν υποστεί αλλαγές ανάλογα με τις σχέσεις ιδιοκτησίας και τις περιόδους ανάπτυξης και γι’ αυτό το λόγο η κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας θα ασκήσει σημαντική επίδραση και σε αυτές. 

Ερώτηση 21η: Θα διατηρηθούν οι εθνότητες στο σοσιαλισμό;

Απάντηση: Τα εθνικά χαρακτηριστικά των λαών που ενώνονται στη βάση της αρχής της κοινής ιδιοκτησίας, ακριβώς ως αποτέλεσμα αυτής της ένωσης θα αναμειχθούν αναπόφευκτα και με αυτό τον τρόπο θα εξαλειφθούν, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που θα εκλείψουν κάθε είδους διαφορές μεταξύ κοινωνικών στρωμάτων και οι ταξικές διαφορές ως αποτέλεσμα της καταστροφής της βάσης τους, της ατομικής ιδιοκτησίας. 

Ερώτηση 22η: Οι κομμουνιστές απορρίπτουν τις υπάρχουσες θρησκείες; 

Απάντηση: Ολες οι θρησκείες που υπήρξαν έως τώρα ήταν εκφράσεις της ιστορικής βαθμίδας ανάπτυξης χωριστών λαών ή λαϊκών μαζών. Ο κομμουνισμός είναι εκείνη η βαθμίδα ιστορικής ανάπτυξης που κάνει περιττές και καταργεί [aufhebt] όλες τις υπάρχουσες θρησκείες.

Εξ ονόματος και με εντολή του Συνεδρίου

Ο Γραμματέας   

Χάιντε10

Ο Πρόεδρος

Καρλ Σιλλ11

Λονδίνο, 9 Ιουνίου 1847